безбярэ́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
безбярэ́жны |
безбярэ́жная |
безбярэ́жнае |
безбярэ́жныя |
Р. |
безбярэ́жнага |
безбярэ́жнай безбярэ́жнае |
безбярэ́жнага |
безбярэ́жных |
Д. |
безбярэ́жнаму |
безбярэ́жнай |
безбярэ́жнаму |
безбярэ́жным |
В. |
безбярэ́жны (неадуш.) безбярэ́жнага (адуш.) |
безбярэ́жную |
безбярэ́жнае |
безбярэ́жныя (неадуш.) безбярэ́жных (адуш.) |
Т. |
безбярэ́жным |
безбярэ́жнай безбярэ́жнаю |
безбярэ́жным |
безбярэ́жнымі |
М. |
безбярэ́жным |
безбярэ́жнай |
безбярэ́жным |
безбярэ́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
безвало́са
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
безвало́са |
- |
- |
безвало́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
безвало́сы |
безвало́сая |
безвало́сае |
безвало́сыя |
Р. |
безвало́сага |
безвало́сай безвало́сае |
безвало́сага |
безвало́сых |
Д. |
безвало́саму |
безвало́сай |
безвало́саму |
безвало́сым |
В. |
безвало́сы (неадуш.) безвало́сага (адуш.) |
безвало́сую |
безвало́сае |
безвало́сыя (неадуш.) безвало́сых (адуш.) |
Т. |
безвало́сым |
безвало́сай безвало́саю |
безвало́сым |
безвало́сымі |
М. |
безвало́сым |
безвало́сай |
безвало́сым |
безвало́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
безвалю́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
безвалю́тны |
безвалю́тная |
безвалю́тнае |
безвалю́тныя |
Р. |
безвалю́тнага |
безвалю́тнай безвалю́тнае |
безвалю́тнага |
безвалю́тных |
Д. |
безвалю́тнаму |
безвалю́тнай |
безвалю́тнаму |
безвалю́тным |
В. |
безвалю́тны (неадуш.) безвалю́тнага (адуш.) |
безвалю́тную |
безвалю́тнае |
безвалю́тныя (неадуш.) безвалю́тных (адуш.) |
Т. |
безвалю́тным |
безвалю́тнай безвалю́тнаю |
безвалю́тным |
безвалю́тнымі |
М. |
безвалю́тным |
безвалю́тнай |
безвалю́тным |
безвалю́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
безварыя́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
безварыя́нтнасць |
Р. |
безварыя́нтнасці |
Д. |
безварыя́нтнасці |
В. |
безварыя́нтнасць |
Т. |
безварыя́нтнасцю |
М. |
безварыя́нтнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
безверацё́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
безверацё́нны |
безверацё́нная |
безверацё́ннае |
безверацё́нныя |
Р. |
безверацё́ннага |
безверацё́ннай безверацё́ннае |
безверацё́ннага |
безверацё́нных |
Д. |
безверацё́ннаму |
безверацё́ннай |
безверацё́ннаму |
безверацё́нным |
В. |
безверацё́нны (неадуш.) безверацё́ннага (адуш.) |
безверацё́нную |
безверацё́ннае |
безверацё́нныя (неадуш.) безверацё́нных (адуш.) |
Т. |
безверацё́нным |
безверацё́ннай безверацё́ннаю |
безверацё́нным |
безверацё́ннымі |
М. |
безверацё́нным |
безверацё́ннай |
безверацё́нным |
безверацё́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.