безверацё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безверацё́нны безверацё́нная безверацё́ннае безверацё́нныя
Р. безверацё́ннага безверацё́ннай
безверацё́ннае		 безверацё́ннага безверацё́нных
Д. безверацё́ннаму безверацё́ннай безверацё́ннаму безверацё́нным
В. безверацё́нны (неадуш.)
безверацё́ннага (адуш.)		 безверацё́нную безверацё́ннае безверацё́нныя (неадуш.)
безверацё́нных (адуш.)
Т. безверацё́нным безверацё́ннай
безверацё́ннаю		 безверацё́нным безверацё́ннымі
М. безверацё́нным безверацё́ннай безверацё́нным безверацё́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)