чужаве́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужаве́р |
чужаве́ры |
| Р. |
чужаве́ра |
чужаве́раў |
| Д. |
чужаве́ру |
чужаве́рам |
| В. |
чужаве́ра |
чужаве́раў |
| Т. |
чужаве́рам |
чужаве́рамі |
| М. |
чужаве́ру |
чужаве́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
чужаве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужаве́рнік |
чужаве́рнікі |
| Р. |
чужаве́рніка |
чужаве́рнікаў |
| Д. |
чужаве́рніку |
чужаве́рнікам |
| В. |
чужаве́рніка |
чужаве́рнікаў |
| Т. |
чужаве́рнікам |
чужаве́рнікамі |
| М. |
чужаве́рніку |
чужаве́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
чужае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужае́д |
чужае́ды |
| Р. |
чужае́да |
чужае́даў |
| Д. |
чужае́ду |
чужае́дам |
| В. |
чужае́да |
чужае́даў |
| Т. |
чужае́дам |
чужае́дамі |
| М. |
чужае́дзе |
чужае́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
чужае́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чужае́дны |
чужае́дная |
чужае́днае |
чужае́дныя |
| Р. |
чужае́днага |
чужае́днай чужае́днае |
чужае́днага |
чужае́дных |
| Д. |
чужае́днаму |
чужае́днай |
чужае́днаму |
чужае́дным |
| В. |
чужае́дны (неадуш.) чужае́днага (адуш.) |
чужае́дную |
чужае́днае |
чужае́дныя (неадуш.) чужае́дных (адуш.) |
| Т. |
чужае́дным |
чужае́днай чужае́днаю |
чужае́дным |
чужае́днымі |
| М. |
чужае́дным |
чужае́днай |
чужае́дным |
чужае́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
чужазе́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужазе́м |
чужазе́мы |
| Р. |
чужазе́ма |
чужазе́маў |
| Д. |
чужазе́му |
чужазе́мам |
| В. |
чужазе́ма |
чужазе́маў |
| Т. |
чужазе́мам |
чужазе́мамі |
| М. |
чужазе́ме |
чужазе́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
чужазе́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужазе́мец |
чужазе́мцы |
| Р. |
чужазе́мца |
чужазе́мцаў |
| Д. |
чужазе́мцу |
чужазе́мцам |
| В. |
чужазе́мца |
чужазе́мцаў |
| Т. |
чужазе́мцам |
чужазе́мцамі |
| М. |
чужазе́мцу |
чужазе́мцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чужазе́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужазе́мка |
чужазе́мкі |
| Р. |
чужазе́мкі |
чужазе́мак |
| Д. |
чужазе́мцы |
чужазе́мкам |
| В. |
чужазе́мку |
чужазе́мак |
| Т. |
чужазе́мкай чужазе́мкаю |
чужазе́мкамі |
| М. |
чужазе́мцы |
чужазе́мках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чужазе́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чужазе́мнік |
чужазе́мнікі |
| Р. |
чужазе́мніка |
чужазе́мнікаў |
| Д. |
чужазе́мніку |
чужазе́мнікам |
| В. |
чужазе́мніка |
чужазе́мнікаў |
| Т. |
чужазе́мнікам |
чужазе́мнікамі |
| М. |
чужазе́мніку |
чужазе́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
чужазе́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чужазе́мны |
чужазе́мная |
чужазе́мнае |
чужазе́мныя |
| Р. |
чужазе́мнага |
чужазе́мнай чужазе́мнае |
чужазе́мнага |
чужазе́мных |
| Д. |
чужазе́мнаму |
чужазе́мнай |
чужазе́мнаму |
чужазе́мным |
| В. |
чужазе́мны (неадуш.) чужазе́мнага (адуш.) |
чужазе́мную |
чужазе́мнае |
чужазе́мныя (неадуш.) чужазе́мных (адуш.) |
| Т. |
чужазе́мным |
чужазе́мнай чужазе́мнаю |
чужазе́мным |
чужазе́мнымі |
| М. |
чужазе́мным |
чужазе́мнай |
чужазе́мным |
чужазе́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.