Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чужава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужава́ты чужава́тая чужава́тае чужава́тыя
Р. чужава́тага чужава́тай
чужава́тае
чужава́тага чужава́тых
Д. чужава́таму чужава́тай чужава́таму чужава́тым
В. чужава́ты (неадуш.)
чужава́тага (адуш.)
чужава́тую чужава́тае чужава́тыя (неадуш.)
чужава́тых (адуш.)
Т. чужава́тым чужава́тай
чужава́таю
чужава́тым чужава́тымі
М. чужава́тым чужава́тай чужава́тым чужава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

чужаве́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужаве́р чужаве́ры
Р. чужаве́ра чужаве́раў
Д. чужаве́ру чужаве́рам
В. чужаве́ра чужаве́раў
Т. чужаве́рам чужаве́рамі
М. чужаве́ру чужаве́рах

Крыніцы: piskunou2012.

чужаве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужаве́рнік чужаве́рнікі
Р. чужаве́рніка чужаве́рнікаў
Д. чужаве́рніку чужаве́рнікам
В. чужаве́рніка чужаве́рнікаў
Т. чужаве́рнікам чужаве́рнікамі
М. чужаве́рніку чужаве́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

чужае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужае́д чужае́ды
Р. чужае́да чужае́даў
Д. чужае́ду чужае́дам
В. чужае́да чужае́даў
Т. чужае́дам чужае́дамі
М. чужае́дзе чужае́дах

Крыніцы: piskunou2012.

чужае́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужае́дны чужае́дная чужае́днае чужае́дныя
Р. чужае́днага чужае́днай
чужае́днае
чужае́днага чужае́дных
Д. чужае́днаму чужае́днай чужае́днаму чужае́дным
В. чужае́дны (неадуш.)
чужае́днага (адуш.)
чужае́дную чужае́днае чужае́дныя (неадуш.)
чужае́дных (адуш.)
Т. чужае́дным чужае́днай
чужае́днаю
чужае́дным чужае́днымі
М. чужае́дным чужае́днай чужае́дным чужае́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чужазе́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужазе́м чужазе́мы
Р. чужазе́ма чужазе́маў
Д. чужазе́му чужазе́мам
В. чужазе́ма чужазе́маў
Т. чужазе́мам чужазе́мамі
М. чужазе́ме чужазе́мах

Крыніцы: piskunou2012.

чужазе́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужазе́мец чужазе́мцы
Р. чужазе́мца чужазе́мцаў
Д. чужазе́мцу чужазе́мцам
В. чужазе́мца чужазе́мцаў
Т. чужазе́мцам чужазе́мцамі
М. чужазе́мцу чужазе́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чужазе́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чужазе́мка чужазе́мкі
Р. чужазе́мкі чужазе́мак
Д. чужазе́мцы чужазе́мкам
В. чужазе́мку чужазе́мак
Т. чужазе́мкай
чужазе́мкаю
чужазе́мкамі
М. чужазе́мцы чужазе́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чужазе́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужазе́мнік чужазе́мнікі
Р. чужазе́мніка чужазе́мнікаў
Д. чужазе́мніку чужазе́мнікам
В. чужазе́мніка чужазе́мнікаў
Т. чужазе́мнікам чужазе́мнікамі
М. чужазе́мніку чужазе́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

чужазе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужазе́мны чужазе́мная чужазе́мнае чужазе́мныя
Р. чужазе́мнага чужазе́мнай
чужазе́мнае
чужазе́мнага чужазе́мных
Д. чужазе́мнаму чужазе́мнай чужазе́мнаму чужазе́мным
В. чужазе́мны (неадуш.)
чужазе́мнага (адуш.)
чужазе́мную чужазе́мнае чужазе́мныя (неадуш.)
чужазе́мных (адуш.)
Т. чужазе́мным чужазе́мнай
чужазе́мнаю
чужазе́мным чужазе́мнымі
М. чужазе́мным чужазе́мнай чужазе́мным чужазе́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.