чужазе́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужазе́мнік чужазе́мнікі
Р. чужазе́мніка чужазе́мнікаў
Д. чужазе́мніку чужазе́мнікам
В. чужазе́мніка чужазе́мнікаў
Т. чужазе́мнікам чужазе́мнікамі
М. чужазе́мніку чужазе́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)