Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыкіпе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкіплю́ прыкіпі́м
2-я ас. прыкіпі́ш прыкіпіце́
3-я ас. прыкіпі́ць прыкіпя́ць
Прошлы час
м. прыкіпе́ў прыкіпе́лі
ж. прыкіпе́ла
н. прыкіпе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкіпе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкітава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкітава́ны прыкітава́ная прыкітава́нае прыкітава́ныя
Р. прыкітава́нага прыкітава́най
прыкітава́нае		 прыкітава́нага прыкітава́ных
Д. прыкітава́наму прыкітава́най прыкітава́наму прыкітава́ным
В. прыкітава́ны (неадуш.)
прыкітава́нага (адуш.)		 прыкітава́ную прыкітава́нае прыкітава́ныя (неадуш.)
прыкітава́ных (адуш.)
Т. прыкітава́ным прыкітава́най
прыкітава́наю		 прыкітава́ным прыкітава́нымі
М. прыкітава́ным прыкітава́най прыкітава́ным прыкітава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прыкітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкітава́ны прыкітава́ная прыкітава́нае прыкітава́ныя
Р. прыкітава́нага прыкітава́най
прыкітава́нае		 прыкітава́нага прыкітава́ных
Д. прыкітава́наму прыкітава́най прыкітава́наму прыкітава́ным
В. прыкітава́ны (неадуш.)
прыкітава́нага (адуш.)		 прыкітава́ную прыкітава́нае прыкітава́ныя (неадуш.)
прыкітава́ных (адуш.)
Т. прыкітава́ным прыкітава́най
прыкітава́наю		 прыкітава́ным прыкітава́нымі
М. прыкітава́ным прыкітава́най прыкітава́ным прыкітава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прыкітава́ць

‘замазаць што-небудзь (шчыліны)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкіту́ю прыкіту́ем
2-я ас. прыкіту́еш прыкіту́еце
3-я ас. прыкіту́е прыкіту́юць
Прошлы час
м. прыкітава́ў прыкітава́лі
ж. прыкітава́ла
н. прыкітава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкіту́й прыкіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыкіто́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыкіто́ўванне
Р. прыкіто́ўвання
Д. прыкіто́ўванню
В. прыкіто́ўванне
Т. прыкіто́ўваннем
М. прыкіто́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

прыкіто́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыкіто́ўваецца прыкіто́ўваюцца
Прошлы час
м. прыкіто́ўваўся прыкіто́ўваліся
ж. прыкіто́ўвалася
н. прыкіто́ўвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкіто́ўваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыкіто́ўваць

‘замазваць што-небудзь (шчыліны)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкіто́ўваю прыкіто́ўваем
2-я ас. прыкіто́ўваеш прыкіто́ўваеце
3-я ас. прыкіто́ўвае прыкіто́ўваюць
Прошлы час
м. прыкіто́ўваў прыкіто́ўвалі
ж. прыкіто́ўвала
н. прыкіто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прыкіто́ўвай прыкіто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкіто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

пры́клад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пры́клад пры́клады
Р. пры́кладу пры́кладаў
Д. пры́кладу пры́кладам
В. пры́клад пры́клады
Т. пры́кладам пры́кладамі
М. пры́кладзе пры́кладах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкла́д

‘дапаможны матэрыял’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыкла́д
Р. прыкла́ду
Д. прыкла́ду
В. прыкла́д
Т. прыкла́дам
М. прыкла́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкла́д

‘частка вінтоўкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыкла́д прыкла́ды
Р. прыкла́да прыкла́даў
Д. прыкла́ду прыкла́дам
В. прыкла́д прыкла́ды
Т. прыкла́дам прыкла́дамі
М. прыкла́дзе прыкла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.