прыкітава́ць
‘замазаць што-небудзь (шчыліны)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыкіту́ю | прыкіту́ем | |
| прыкіту́еш | прыкіту́еце | |
| прыкіту́е | прыкіту́юць | |
| Прошлы час | ||
| прыкітава́ў | прыкітава́лі | |
| прыкітава́ла | ||
| прыкітава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прыкіту́й | прыкіту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыкітава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)