прыкі́даны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкі́даны |
прыкі́даная |
прыкі́данае |
прыкі́даныя |
| Р. |
прыкі́данага |
прыкі́данай прыкі́данае |
прыкі́данага |
прыкі́даных |
| Д. |
прыкі́данаму |
прыкі́данай |
прыкі́данаму |
прыкі́даным |
| В. |
прыкі́даны (неадуш.) прыкі́данага (адуш.) |
прыкі́даную |
прыкі́данае |
прыкі́даныя (неадуш.) прыкі́даных (адуш.) |
| Т. |
прыкі́даным |
прыкі́данай прыкі́данаю |
прыкі́даным |
прыкі́данымі |
| М. |
прыкі́даным |
прыкі́данай |
прыкі́даным |
прыкі́даных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкі́даны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкі́даны |
прыкі́даная |
прыкі́данае |
прыкі́даныя |
| Р. |
прыкі́данага |
прыкі́данай прыкі́данае |
прыкі́данага |
прыкі́даных |
| Д. |
прыкі́данаму |
прыкі́данай |
прыкі́данаму |
прыкі́даным |
| В. |
прыкі́даны (неадуш.) прыкі́данага (адуш.) |
прыкі́даную |
прыкі́данае |
прыкі́даныя (неадуш.) прыкі́даных (адуш.) |
| Т. |
прыкі́даным |
прыкі́данай прыкі́данаю |
прыкі́даным |
прыкі́данымі |
| М. |
прыкі́даным |
прыкі́данай |
прыкі́даным |
прыкі́даных |
Кароткая форма: прыкі́дана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкіда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкіда́юся |
прыкіда́емся |
| 2-я ас. |
прыкіда́ешся |
прыкіда́ецеся |
| 3-я ас. |
прыкіда́ецца |
прыкіда́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкіда́ўся |
прыкіда́ліся |
| ж. |
прыкіда́лася |
| н. |
прыкіда́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкіда́йся |
прыкіда́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкіда́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкі́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкі́даю |
прыкі́даем |
| 2-я ас. |
прыкі́даеш |
прыкі́даеце |
| 3-я ас. |
прыкі́дае |
прыкі́даюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкі́даў |
прыкі́далі |
| ж. |
прыкі́дала |
| н. |
прыкі́дала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкі́дай |
прыкі́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкі́даўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкіда́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкіда́ю |
прыкіда́ем |
| 2-я ас. |
прыкіда́еш |
прыкіда́еце |
| 3-я ас. |
прыкіда́е |
прыкіда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкіда́ў |
прыкіда́лі |
| ж. |
прыкіда́ла |
| н. |
прыкіда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкіда́й |
прыкіда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкіда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкі́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыкі́дванне |
| Р. |
прыкі́двання |
| Д. |
прыкі́дванню |
| В. |
прыкі́дванне |
| Т. |
прыкі́дваннем |
| М. |
прыкі́дванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкі́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкі́дваюся |
прыкі́дваемся |
| 2-я ас. |
прыкі́дваешся |
прыкі́дваецеся |
| 3-я ас. |
прыкі́дваецца |
прыкі́дваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкі́дваўся |
прыкі́дваліся |
| ж. |
прыкі́двалася |
| н. |
прыкі́двалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкі́двайся |
прыкі́двайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкі́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкі́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкі́дваю |
прыкі́дваем |
| 2-я ас. |
прыкі́дваеш |
прыкі́дваеце |
| 3-я ас. |
прыкі́двае |
прыкі́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкі́дваў |
прыкі́двалі |
| ж. |
прыкі́двала |
| н. |
прыкі́двала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкі́двай |
прыкі́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкі́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкі́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыкі́дка |
| Р. |
прыкі́дкі |
| Д. |
прыкі́дцы |
| В. |
прыкі́дку |
| Т. |
прыкі́дкай прыкі́дкаю |
| М. |
прыкі́дцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.