прыкіда́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкіда́ю прыкіда́ем
2-я ас. прыкіда́еш прыкіда́еце
3-я ас. прыкіда́е прыкіда́юць
Прошлы час
м. прыкіда́ў прыкіда́лі
ж. прыкіда́ла
н. прыкіда́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкіда́й прыкіда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкіда́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)