Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

беспарто́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспарто́чны	беспарто́чная	беспарто́чнае	беспарто́чныя
Р.	беспарто́чнага	беспарто́чнай беспарто́чнае	беспарто́чнага	беспарто́чных
Д.	беспарто́чнаму	беспарто́чнай	беспарто́чнаму	беспарто́чным
В.	беспарто́чны (неадуш.) беспарто́чнага (адуш.)	беспарто́чную	беспарто́чнае	беспарто́чныя (неадуш.) беспарто́чных (адуш.)
Т.	беспарто́чным	беспарто́чнай беспарто́чнаю	беспарто́чным	беспарто́чнымі
М.	беспарто́чным	беспарто́чнай	беспарто́чным	беспарто́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беспарты́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспарты́йна	-	-

беспарты́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспарты́йная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

беспарты́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспарты́йны	беспарты́йная	беспарты́йнае	беспарты́йныя
Р.	беспарты́йнага	беспарты́йнай беспарты́йнае	беспарты́йнага	беспарты́йных
Д.	беспарты́йнаму	беспарты́йнай	беспарты́йнаму	беспарты́йным
В.	беспарты́йны (неадуш.) беспарты́йнага (адуш.)	беспарты́йную	беспарты́йнае	беспарты́йныя (неадуш.) беспарты́йных (адуш.)
Т.	беспарты́йным	беспарты́йнай беспарты́йнаю	беспарты́йным	беспарты́йнымі
М.	беспарты́йным	беспарты́йнай	беспарты́йным	беспарты́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспарты́йны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бе́спары

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бе́спары	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беспаса́дачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспаса́дачны	беспаса́дачная	беспаса́дачнае	беспаса́дачныя
Р.	беспаса́дачнага	беспаса́дачнай беспаса́дачнае	беспаса́дачнага	беспаса́дачных
Д.	беспаса́дачнаму	беспаса́дачнай	беспаса́дачнаму	беспаса́дачным
В.	беспаса́дачны (неадуш.) беспаса́дачнага (адуш.)	беспаса́дачную	беспаса́дачнае	беспаса́дачныя (неадуш.) беспаса́дачных (адуш.)
Т.	беспаса́дачным	беспаса́дачнай беспаса́дачнаю	беспаса́дачным	беспаса́дачнымі
М.	беспаса́дачным	беспаса́дачнай	беспаса́дачным	беспаса́дачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспаса́дкава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспаса́дкава	-	-

беспасадкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспасадкавы	беспасадкавая	беспасадкавае	беспасадкавыя
Р.	беспасадкавага	беспасадкавай беспасадкавае	беспасадкавага	беспасадкавых
Д.	беспасадкаваму	беспасадкавай	беспасадкаваму	беспасадкавым
В.	беспасадкавы беспасадкавага	беспасадкавую	беспасадкавае	беспасадкавыя
Т.	беспасадкавым	беспасадкавай беспасадкаваю	беспасадкавым	беспасадкавымі
М.	беспасадкавым	беспасадкавай	беспасадкавым	беспасадкавых

Verbum