Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

ско́рмлівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ско́рмліваецца ско́рмліваюцца
Прошлы час
м. ско́рмліваўся ско́рмліваліся
ж. ско́рмлівалася
н. ско́рмлівалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ско́рмліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ско́рмліваю ско́рмліваем
2-я ас. ско́рмліваеш ско́рмліваеце
3-я ас. ско́рмлівае ско́рмліваюць
Прошлы час
м. ско́рмліваў ско́рмлівалі
ж. ско́рмлівала
н. ско́рмлівала
Загадны лад
2-я ас. ско́рмлівай ско́рмлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ско́рмліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ско́рцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ско́рцы
Р. Ско́рцаў
Д. Ско́рцам
В. Ско́рцы
Т. Ско́рцамі
М. Ско́рцах

ско́рчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ско́рчаны ско́рчаная ско́рчанае ско́рчаныя
Р. ско́рчанага ско́рчанай
ско́рчанае
ско́рчанага ско́рчаных
Д. ско́рчанаму ско́рчанай ско́рчанаму ско́рчаным
В. ско́рчаны (неадуш.)
ско́рчанага (адуш.)
ско́рчаную ско́рчанае ско́рчаныя (неадуш.)
ско́рчаных (адуш.)
Т. ско́рчаным ско́рчанай
ско́рчанаю
ско́рчаным ско́рчанымі
М. ско́рчаным ско́рчанай ско́рчаным ско́рчаных

Крыніцы: piskunou2012.

ско́рчынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ско́рчынг
Р. ско́рчынгу
Д. ско́рчынгу
В. ско́рчынг
Т. ско́рчынгам
М. ско́рчынгу

Крыніцы: piskunou2012.

ско́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ско́рчуся ско́рчымся
2-я ас. ско́рчышся ско́рчыцеся
3-я ас. ско́рчыцца ско́рчацца
Прошлы час
м. ско́рчыўся ско́рчыліся
ж. ско́рчылася
н. ско́рчылася
Загадны лад
2-я ас. ско́рчыся ско́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ско́рчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ско́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ско́ры ско́рая ско́рае ско́рыя
Р. ско́рага ско́рай
ско́рае
ско́рага ско́рых
Д. ско́раму ско́рай ско́раму ско́рым
В. ско́ры (неадуш.)
ско́рага (адуш.)
ско́рую ско́рае ско́рыя (неадуш.)
ско́рых (адуш.)
Т. ско́рым ско́рай
ско́раю
ско́рым ско́рымі
М. ско́рым ско́рай ско́рым ско́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ско́рычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ско́рычы
Р. Ско́рыч
Ско́рычаў
Д. Ско́рычам
В. Ско́рычы
Т. Ско́рычамі
М. Ско́рычах

ско́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ско́с ско́сы
Р. ско́су ско́саў
Д. ско́су ско́сам
В. ско́с ско́сы
Т. ско́сам ско́самі
М. ско́се ско́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ско́са

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ско́са - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.