ла́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ла́чаны |
ла́чаная |
ла́чанае |
ла́чаныя |
Р. |
ла́чанага |
ла́чанай ла́чанае |
ла́чанага |
ла́чаных |
Д. |
ла́чанаму |
ла́чанай |
ла́чанаму |
ла́чаным |
В. |
ла́чаны ла́чанага |
ла́чаную |
ла́чанае |
ла́чаныя ла́чаных |
Т. |
ла́чаным |
ла́чанай ла́чанаю |
ла́чаным |
ла́чанымі |
М. |
ла́чаным |
ла́чанай |
ла́чаным |
ла́чаных |
Кароткая форма: ла́чана.
Крыніцы:
dzsl2007.
ла́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ла́чка |
ла́чкі |
Р. |
ла́чкі |
ла́чак |
Д. |
ла́чцы |
ла́чкам |
В. |
ла́чку |
ла́чак |
Т. |
ла́чкай ла́чкаю |
ла́чкамі |
М. |
ла́чцы |
ла́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ла́ша
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ла́ша |
Р. |
Ла́шы |
Д. |
Ла́шы |
В. |
Ла́шу |
Т. |
Ла́шай Ла́шаю |
М. |
Ла́шы |
Лашаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лашаві́чы |
Р. |
Лашаві́ч Лашаві́чаў |
Д. |
Лашаві́чам |
В. |
Лашаві́чы |
Т. |
Лашаві́чамі |
М. |
Лашаві́чах |
лаша́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лаша́к |
лашакі́ |
Р. |
лашака́ |
лашако́ў |
Д. |
лашаку́ |
лашака́м |
В. |
лашака́ |
лашако́ў |
Т. |
лашако́м |
лашака́мі |
М. |
лашаку́ |
лашака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лашакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лашакі́ |
Р. |
Лашако́ў |
Д. |
Лашака́м |
В. |
Лашакі́ |
Т. |
Лашака́мі |
М. |
Лашака́х |
Лаша́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лаша́нцы |
Р. |
Лаша́нцаў |
Д. |
Лаша́нцам |
В. |
Лаша́нцы |
Т. |
Лаша́нцамі |
М. |
Лаша́нцах |