што́фны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
што́фны |
што́фная |
што́фнае |
што́фныя |
Р. |
што́фнага |
што́фнай што́фнае |
што́фнага |
што́фных |
Д. |
што́фнаму |
што́фнай |
што́фнаму |
што́фным |
В. |
што́фны (неадуш.) што́фнага (адуш.) |
што́фную |
што́фнае |
што́фныя (неадуш.) што́фных (адуш.) |
Т. |
што́фным |
што́фнай што́фнаю |
што́фным |
што́фнымі |
М. |
што́фным |
што́фнай |
што́фным |
што́фных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
штохвілі́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
штохвілі́нна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
штохвілі́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
штохвілі́ннасць |
Р. |
штохвілі́ннасці |
Д. |
штохвілі́ннасці |
В. |
штохвілі́ннасць |
Т. |
штохвілі́ннасцю |
М. |
штохвілі́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
штохвілі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
штохвілі́нны |
штохвілі́нная |
штохвілі́ннае |
штохвілі́нныя |
Р. |
штохвілі́ннага |
штохвілі́ннай штохвілі́ннае |
штохвілі́ннага |
штохвілі́нных |
Д. |
штохвілі́ннаму |
штохвілі́ннай |
штохвілі́ннаму |
штохвілі́нным |
В. |
штохвілі́нны (неадуш.) штохвілі́ннага (адуш.) |
штохвілі́нную |
штохвілі́ннае |
штохвілі́нныя (неадуш.) штохвілі́нных (адуш.) |
Т. |
штохвілі́нным |
штохвілі́ннай штохвілі́ннаю |
штохвілі́нным |
штохвілі́ннымі |
М. |
штохвілі́нным |
штохвілі́ннай |
штохвілі́нным |
штохвілі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штохвілі́ны
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
штохвілі́ны |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
што-ко́лечы
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
- |
Н. |
што-ко́лечы |
Р. |
чаго́-ко́лечы |
Д. |
чаму́-ко́лечы |
В. |
што-ко́лечы |
Т. |
чым-ко́лечы |
М. |
чым-ко́лечы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.