Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

беспалымяны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспалымяны беспалымяная беспалымянае беспалымяныя
Р. беспалымянага беспалымянай
беспалымянае
беспалымянага беспалымяных
Д. беспалымянаму беспалымянай беспалымянаму беспалымяным
В. беспалымяны
беспалымянага
беспалымяную беспалымянае беспалымяныя
Т. беспалымяным беспалымянай
беспалымянаю
беспалымяным беспалымянымі
М. беспалымяным беспалымянай беспалымяным беспалымяных

беспалымяны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспалымяны беспалымяная беспалымянае беспалымяныя
Р. беспалымянага беспалымянай
беспалымянае
беспалымянага беспалымяных
Д. беспалымянаму беспалымянай беспалымянаму беспалымяным
В. беспалымяны
беспалымянага
беспалымяную беспалымянае беспалымяныя
Т. беспалымяным беспалымянай
беспалымянаю
беспалымяным беспалымянымі
М. беспалымяным беспалымянай беспалымяным беспалымяных

беспаме́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспаме́рны беспаме́рная беспаме́рнае беспаме́рныя
Р. беспаме́рнага беспаме́рнай
беспаме́рнае
беспаме́рнага беспаме́рных
Д. беспаме́рнаму беспаме́рнай беспаме́рнаму беспаме́рным
В. беспаме́рны (неадуш.)
беспаме́рнага (адуш.)
беспаме́рную беспаме́рнае беспаме́рныя (неадуш.)
беспаме́рных (адуш.)
Т. беспаме́рным беспаме́рнай
беспаме́рнаю
беспаме́рным беспаме́рнымі
М. беспаме́рным беспаме́рнай беспаме́рным беспаме́рных

Крыніцы: piskunou2012.

беспаме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспаме́сны беспаме́сная беспаме́снае беспаме́сныя
Р. беспаме́снага беспаме́снай
беспаме́снае
беспаме́снага беспаме́сных
Д. беспаме́снаму беспаме́снай беспаме́снаму беспаме́сным
В. беспаме́сны (неадуш.)
беспаме́снага (адуш.)
беспаме́сную беспаме́снае беспаме́сныя (неадуш.)
беспаме́сных (адуш.)
Т. беспаме́сным беспаме́снай
беспаме́снаю
беспаме́сным беспаме́снымі
М. беспаме́сным беспаме́снай беспаме́сным беспаме́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беспамылко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
беспамылко́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беспамылко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. беспамылко́васць
Р. беспамылко́васці
Д. беспамылко́васці
В. беспамылко́васць
Т. беспамылко́васцю
М. беспамылко́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспамылко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспамылко́вы беспамылко́вая беспамылко́вае беспамылко́выя
Р. беспамылко́вага беспамылко́вай
беспамылко́вае
беспамылко́вага беспамылко́вых
Д. беспамылко́ваму беспамылко́вай беспамылко́ваму беспамылко́вым
В. беспамылко́вы (неадуш.)
беспамылко́вага (адуш.)
беспамылко́вую беспамылко́вае беспамылко́выя (неадуш.)
беспамылко́вых (адуш.)
Т. беспамылко́вым беспамылко́вай
беспамылко́ваю
беспамылко́вым беспамылко́вымі
М. беспамылко́вым беспамылко́вай беспамылко́вым беспамылко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспапі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспапі́чны беспапі́чная беспапі́чнае беспапі́чныя
Р. беспапі́чнага беспапі́чнай
беспапі́чнае
беспапі́чнага беспапі́чных
Д. беспапі́чнаму беспапі́чнай беспапі́чнаму беспапі́чным
В. беспапі́чны (неадуш.)
беспапі́чнага (адуш.)
беспапі́чную беспапі́чнае беспапі́чныя (неадуш.)
беспапі́чных (адуш.)
Т. беспапі́чным беспапі́чнай
беспапі́чнаю
беспапі́чным беспапі́чнымі
М. беспапі́чным беспапі́чнай беспапі́чным беспапі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

беспапі́чышчны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспапі́чышчны беспапі́чышчная беспапі́чышчнае беспапі́чышчныя
Р. беспапі́чышчнага беспапі́чышчнай
беспапі́чышчнае
беспапі́чышчнага беспапі́чышчных
Д. беспапі́чышчнаму беспапі́чышчнай беспапі́чышчнаму беспапі́чышчным
В. беспапі́чышчны (неадуш.)
беспапі́чышчнага (адуш.)
беспапі́чышчную беспапі́чышчнае беспапі́чышчныя (неадуш.)
беспапі́чышчных (адуш.)
Т. беспапі́чышчным беспапі́чышчнай
беспапі́чышчнаю
беспапі́чышчным беспапі́чышчнымі
М. беспапі́чышчным беспапі́чышчнай беспапі́чышчным беспапі́чышчных

Крыніцы: piskunou2012.

беспапо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беспапо́вец беспапо́ўцы
Р. беспапо́ўца беспапо́ўцаў
Д. беспапо́ўцу беспапо́ўцам
В. беспапо́ўца беспапо́ўцаў
Т. беспапо́ўцам беспапо́ўцамі
М. беспапо́ўцу беспапо́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012.