беспапо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| беспапо́вец | беспапо́ўцы | |
| беспапо́ўца | беспапо́ўцаў | |
| беспапо́ўцу | беспапо́ўцам | |
| беспапо́ўца | беспапо́ўцаў | |
| беспапо́ўцам | беспапо́ўцамі | |
| беспапо́ўцу | беспапо́ўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)