кучара́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кучара́вы |
кучара́вая |
кучара́вае |
кучара́выя |
| Р. |
кучара́вага |
кучара́вай кучара́вае |
кучара́вага |
кучара́вых |
| Д. |
кучара́ваму |
кучара́вай |
кучара́ваму |
кучара́вым |
| В. |
кучара́вы (неадуш.) кучара́вага (адуш.) |
кучара́вую |
кучара́вае |
кучара́выя (неадуш.) кучара́вых (адуш.) |
| Т. |
кучара́вым |
кучара́вай кучара́ваю |
кучара́вым |
кучара́вымі |
| М. |
кучара́вым |
кучара́вай |
кучара́вым |
кучара́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кучара́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кучара́ўка |
кучара́ўкі |
| Р. |
кучара́ўкі |
кучара́вак |
| Д. |
кучара́ўцы |
кучара́ўкам |
| В. |
кучара́ўку |
кучара́вак |
| Т. |
кучара́ўкай кучара́ўкаю |
кучара́ўкамі |
| М. |
кучара́ўцы |
кучара́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кучара́ўчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кучара́ўчык |
кучара́ўчыкі |
| Р. |
кучара́ўчыка |
кучара́ўчыкаў |
| Д. |
кучара́ўчыку |
кучара́ўчыкам |
| В. |
кучара́ўчыка |
кучара́ўчыкаў |
| Т. |
кучара́ўчыкам |
кучара́ўчыкамі |
| М. |
кучара́ўчыку |
кучара́ўчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ку́чары
‘кучаравыя валасы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
ку́чары |
| Р. |
ку́чараў |
| Д. |
ку́чарам |
| В. |
ку́чары |
| Т. |
ку́чарамі |
| М. |
ку́чарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Куча́рына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Куча́рына |
| Р. |
Куча́рына |
| Д. |
Куча́рыну |
| В. |
Куча́рына |
| Т. |
Куча́рынам |
| М. |
Куча́рыне |
ку́чачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́чачка |
ку́чачкі |
| Р. |
ку́чачкі |
ку́чачак |
| Д. |
ку́чачцы |
ку́чачкам |
| В. |
ку́чачку |
ку́чачкі |
| Т. |
ку́чачкай ку́чачкаю |
ку́чачкамі |
| М. |
ку́чачцы |
ку́чачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ку́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́чка |
ку́чкі |
| Р. |
ку́чкі |
ку́чак |
| Д. |
ку́чцы |
ку́чкам |
| В. |
ку́чку |
ку́чкі |
| Т. |
ку́чкай ку́чкаю |
ку́чкамі |
| М. |
ку́чцы |
ку́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кучкава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
кучку́емся |
| 2-я ас. |
- |
кучку́ецеся |
| 3-я ас. |
- |
кучку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
- |
кучкава́ліся |
| ж. |
- |
| н. |
- |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кучку́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Ку́чкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ку́чкі |
| Р. |
Ку́чак Ку́чкаў |
| Д. |
Ку́чкам |
| В. |
Ку́чкі |
| Т. |
Ку́чкамі |
| М. |
Ку́чках |