кучара́ўчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кучара́ўчык кучара́ўчыкі
Р. кучара́ўчыка кучара́ўчыкаў
Д. кучара́ўчыку кучара́ўчыкам
В. кучара́ўчыка кучара́ўчыкаў
Т. кучара́ўчыкам кучара́ўчыкамі
М. кучара́ўчыку кучара́ўчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)