Ла́цыа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Ла́цыа |
Р. |
Ла́цыа |
Д. |
Ла́цыа |
В. |
Ла́цыа |
Т. |
Ла́цыа |
М. |
Ла́цыа |
лацы́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
лацы́раванне |
Р. |
лацы́равання |
Д. |
лацы́раванню |
В. |
лацы́раванне |
Т. |
лацы́раваннем |
М. |
лацы́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
лацы́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лацы́раваны |
лацы́раваная |
лацы́раванае |
лацы́раваныя |
Р. |
лацы́раванага |
лацы́раванай лацы́раванае |
лацы́раванага |
лацы́раваных |
Д. |
лацы́раванаму |
лацы́раванай |
лацы́раванаму |
лацы́раваным |
В. |
лацы́раваны (неадуш.) лацы́раванага (адуш.) |
лацы́раваную |
лацы́раванае |
лацы́раваныя (неадуш.) лацы́раваных (адуш.) |
Т. |
лацы́раваным |
лацы́раванай лацы́раванаю |
лацы́раваным |
лацы́раванымі |
М. |
лацы́раваным |
лацы́раванай |
лацы́раваным |
лацы́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацы́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лацы́раваны |
лацы́раваная |
лацы́раванае |
лацы́раваныя |
Р. |
лацы́раванага |
лацы́раванай лацы́раванае |
лацы́раванага |
лацы́раваных |
Д. |
лацы́раванаму |
лацы́раванай |
лацы́раванаму |
лацы́раваным |
В. |
лацы́раваны (неадуш.) лацы́раванага (адуш.) |
лацы́раваную |
лацы́раванае |
лацы́раваныя (неадуш.) лацы́раваных (адуш.) |
Т. |
лацы́раваным |
лацы́раванай лацы́раванаю |
лацы́раваным |
лацы́раванымі |
М. |
лацы́раваным |
лацы́раванай |
лацы́раваным |
лацы́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацы́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
лацы́руецца |
лацы́руюцца |
Прошлы час |
м. |
лацы́раваўся |
лацы́раваліся |
ж. |
лацы́равалася |
н. |
лацы́равалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
лацы́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацы́раваць
‘вызначыць (вызначаць) месцазнаходжанне чаго-небудзь з дапамогай спецыяльных прылад’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лацы́рую |
лацы́руем |
2-я ас. |
лацы́руеш |
лацы́руеце |
3-я ас. |
лацы́руе |
лацы́руюць |
Прошлы час |
м. |
лацы́раваў |
лацы́равалі |
ж. |
лацы́равала |
н. |
лацы́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
лацы́руй |
лацы́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
лацы́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацы́раваць
‘вызначыць (вызначаць) месцазнаходжанне чаго-небудзь з дапамогай спецыяльных прылад’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лацы́рую |
лацы́руем |
2-я ас. |
лацы́руеш |
лацы́руеце |
3-я ас. |
лацы́руе |
лацы́руюць |
Прошлы час |
м. |
лацы́раваў |
лацы́равалі |
ж. |
лацы́равала |
н. |
лацы́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
лацы́руй |
лацы́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
лацы́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ла́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ла́чанне |
Р. |
ла́чання |
Д. |
ла́чанню |
В. |
ла́чанне |
Т. |
ла́чаннем |
М. |
ла́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.