Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыкамандзірава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыкамандзіру́юся	прыкамандзіру́емся
2-я ас.	прыкамандзіру́ешся	прыкамандзіру́ецеся
3-я ас.	прыкамандзіру́ецца	прыкамандзіру́юцца
Прошлы час
м.	прыкамандзірава́ўся	прыкамандзірава́ліся
ж.	прыкамандзірава́лася
н.	прыкамандзірава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	прыкамандзірава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыкамандзірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыкамандзіру́ю	прыкамандзіру́ем
2-я ас.	прыкамандзіру́еш	прыкамандзіру́еце
3-я ас.	прыкамандзіру́е	прыкамандзіру́юць
Прошлы час
м.	прыкамандзірава́ў	прыкамандзірава́лі
ж.	прыкамандзірава́ла
н.	прыкамандзірава́ла
Загадны лад
2-я ас.	прыкамандзіру́й	прыкамандзіру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прыкамандзірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкамандзіро́ваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыкамандзіро́ваны	прыкамандзіро́ваная	прыкамандзіро́ванае	прыкамандзіро́ваныя
Р.	прыкамандзіро́ванага	прыкамандзіро́ванай прыкамандзіро́ванае	прыкамандзіро́ванага	прыкамандзіро́ваных
Д.	прыкамандзіро́ванаму	прыкамандзіро́ванай	прыкамандзіро́ванаму	прыкамандзіро́ваным
В.	прыкамандзіро́ваны прыкамандзіро́ванага	прыкамандзіро́ваную	прыкамандзіро́ванае	прыкамандзіро́ваныя прыкамандзіро́ваных
Т.	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ванай прыкамандзіро́ванаю	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ванымі
М.	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ванай	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

прыкамандзіро́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыкамандзіро́ваны	прыкамандзіро́ваная	прыкамандзіро́ванае	прыкамандзіро́ваныя
Р.	прыкамандзіро́ванага	прыкамандзіро́ванай прыкамандзіро́ванае	прыкамандзіро́ванага	прыкамандзіро́ваных
Д.	прыкамандзіро́ванаму	прыкамандзіро́ванай	прыкамандзіро́ванаму	прыкамандзіро́ваным
В.	прыкамандзіро́ваны прыкамандзіро́ванага	прыкамандзіро́ваную	прыкамандзіро́ванае	прыкамандзіро́ваныя прыкамандзіро́ваных
Т.	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ванай прыкамандзіро́ванаю	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ванымі
М.	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ванай	прыкамандзіро́ваным	прыкамандзіро́ваных

Кароткая форма: прыкамандзіро́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

прыкамандзіро́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыкамандзіро́ўваюся	прыкамандзіро́ўваемся
2-я ас.	прыкамандзіро́ўваешся	прыкамандзіро́ўваецеся
3-я ас.	прыкамандзіро́ўваецца	прыкамандзіро́ўваюцца
Прошлы час
м.	прыкамандзіро́ўваўся	прыкамандзіро́ўваліся
ж.	прыкамандзіро́ўвалася
н.	прыкамандзіро́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыкамандзіро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыкамандзіро́ўваю	прыкамандзіро́ўваем
2-я ас.	прыкамандзіро́ўваеш	прыкамандзіро́ўваеце
3-я ас.	прыкамандзіро́ўвае	прыкамандзіро́ўваюць
Прошлы час
м.	прыкамандзіро́ўваў	прыкамандзіро́ўвалі
ж.	прыкамандзіро́ўвала
н.	прыкамандзіро́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	прыкамандзіро́ўвай	прыкамандзіро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	прыкамандзіро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Прыкам’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Прыкам’е
Р.	Прыкам’я
Д.	Прыкам’ю
В.	Прыкам’е
Т.	Прыкам’ем
М.	Прыкам’і

прыкаме́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыкаме́чаны	прыкаме́чаная	прыкаме́чанае	прыкаме́чаныя
Р.	прыкаме́чанага	прыкаме́чанай прыкаме́чанае	прыкаме́чанага	прыкаме́чаных
Д.	прыкаме́чанаму	прыкаме́чанай	прыкаме́чанаму	прыкаме́чаным
В.	прыкаме́чаны (неадуш.) прыкаме́чанага (адуш.)	прыкаме́чаную	прыкаме́чанае	прыкаме́чаныя (неадуш.) прыкаме́чаных (адуш.)
Т.	прыкаме́чаным	прыкаме́чанай прыкаме́чанаю	прыкаме́чаным	прыкаме́чанымі
М.	прыкаме́чаным	прыкаме́чанай	прыкаме́чаным	прыкаме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыкаме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыкаме́чаны	прыкаме́чаная	прыкаме́чанае	прыкаме́чаныя
Р.	прыкаме́чанага	прыкаме́чанай прыкаме́чанае	прыкаме́чанага	прыкаме́чаных
Д.	прыкаме́чанаму	прыкаме́чанай	прыкаме́чанаму	прыкаме́чаным
В.	прыкаме́чаны (неадуш.) прыкаме́чанага (адуш.)	прыкаме́чаную	прыкаме́чанае	прыкаме́чаныя (неадуш.) прыкаме́чаных (адуш.)
Т.	прыкаме́чаным	прыкаме́чанай прыкаме́чанаю	прыкаме́чаным	прыкаме́чанымі
М.	прыкаме́чаным	прыкаме́чанай	прыкаме́чаным	прыкаме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыкамса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыкамса́ю	прыкамса́ем
2-я ас.	прыкамса́еш	прыкамса́еце
3-я ас.	прыкамса́е	прыкамса́юць
Прошлы час
м.	прыкамса́ў	прыкамса́лі
ж.	прыкамса́ла
н.	прыкамса́ла
Загадны лад
2-я ас.	прыкамса́й	прыкамса́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прыкамса́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)