прыкаме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкаме́чаны прыкаме́чаная прыкаме́чанае прыкаме́чаныя
Р. прыкаме́чанага прыкаме́чанай
прыкаме́чанае		 прыкаме́чанага прыкаме́чаных
Д. прыкаме́чанаму прыкаме́чанай прыкаме́чанаму прыкаме́чаным
В. прыкаме́чаны (неадуш.)
прыкаме́чанага (адуш.)		 прыкаме́чаную прыкаме́чанае прыкаме́чаныя (неадуш.)
прыкаме́чаных (адуш.)
Т. прыкаме́чаным прыкаме́чанай
прыкаме́чанаю		 прыкаме́чаным прыкаме́чанымі
М. прыкаме́чаным прыкаме́чанай прыкаме́чаным прыкаме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)