лацінізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лацінізу́юся |
лацінізу́емся |
2-я ас. |
лацінізу́ешся |
лацінізу́ецеся |
3-я ас. |
лацінізу́ецца |
лацінізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
лацінізава́ўся |
лацінізава́ліся |
ж. |
лацінізава́лася |
н. |
лацінізава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
лацінізу́йся |
лацінізу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
лацінізава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацінізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лацінізу́ю |
лацінізу́ем |
2-я ас. |
лацінізу́еш |
лацінізу́еце |
3-я ас. |
лацінізу́е |
лацінізу́юць |
Прошлы час |
м. |
лацінізава́ў |
лацінізава́лі |
ж. |
лацінізава́ла |
н. |
лацінізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
лацінізу́й |
лацінізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
лацінізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацінізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лацінізу́ю |
лацінізу́ем |
2-я ас. |
лацінізу́еш |
лацінізу́еце |
3-я ас. |
лацінізу́е |
лацінізу́юць |
Прошлы час |
м. |
лацінізава́ў |
лацінізава́лі |
ж. |
лацінізава́ла |
н. |
лацінізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
лацінізу́й |
лацінізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
лацінізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лацініза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
лацініза́цыя |
Р. |
лацініза́цыі |
Д. |
лацініза́цыі |
В. |
лацініза́цыю |
Т. |
лацініза́цыяй лацініза́цыяю |
М. |
лацініза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
лаціні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лаціні́зм |
лаціні́змы |
Р. |
лаціні́зма |
лаціні́змаў |
Д. |
лаціні́зму |
лаціні́змам |
В. |
лаціні́зм |
лаціні́змы |
Т. |
лаціні́змам |
лаціні́змамі |
М. |
лаціні́зме |
лаціні́змах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лаціні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лаціні́ст |
лаціні́сты |
Р. |
лаціні́ста |
лаціні́стаў |
Д. |
лаціні́сту |
лаціні́стам |
В. |
лаціні́ста |
лаціні́стаў |
Т. |
лаціні́стам |
лаціні́стамі |
М. |
лаціні́сце |
лаціні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
лаціні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лаціні́стка |
лаціні́сткі |
Р. |
лаціні́сткі |
лаціні́стак |
Д. |
лаціні́стцы |
лаціні́сткам |
В. |
лаціні́стку |
лаціні́стак |
Т. |
лаціні́сткай лаціні́сткаю |
лаціні́сткамі |
М. |
лаціні́стцы |
лаціні́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
лаці́ніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
лаці́ніца |
Р. |
лаці́ніцы |
Д. |
лаці́ніцы |
В. |
лаці́ніцу |
Т. |
лаці́ніцай лаці́ніцаю |
М. |
лаці́ніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лаці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
лаці́нка |
Р. |
лаці́нкі |
Д. |
лаці́нцы |
В. |
лаці́нку |
Т. |
лаці́нкай лаці́нкаю |
М. |
лаці́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.