Verbum

анлайнавы слоўнік

лаха́начны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лаха́начны	лаха́начная	лаха́начнае	лаха́начныя
Р.	лаха́начнага	лаха́начнай лаха́начнае	лаха́начнага	лаха́начных
Д.	лаха́начнаму	лаха́начнай	лаха́начнаму	лаха́начным
В.	лаха́начны (неадуш.) лаха́начнага (адуш.)	лаха́начную	лаха́начнае	лаха́начныя (неадуш.) лаха́начных (адуш.)
Т.	лаха́начным	лаха́начнай лаха́начнаю	лаха́начным	лаха́начнымі
М.	лаха́начным	лаха́начнай	лаха́начным	лаха́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

лаха́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ла́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Ла́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ла́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Ла́хва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Лахва́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ла́хвенскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ла́хвенскі	ла́хвенская	ла́хвенскае	ла́хвенскія
Р.	ла́хвенскага	ла́хвенскай ла́хвенскае	ла́хвенскага	ла́хвенскіх
Д.	ла́хвенскаму	ла́хвенскай	ла́хвенскаму	ла́хвенскім
В.	ла́хвенскі (неадуш.) ла́хвенскага (адуш.)	ла́хвенскую	ла́хвенскае	ла́хвенскія (неадуш.) ла́хвенскіх (адуш.)
Т.	ла́хвенскім	ла́хвенскай ла́хвенскаю	ла́хвенскім	ла́хвенскімі
М.	ла́хвенскім	ла́хвенскай	ла́хвенскім	ла́хвенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ла́хі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ла́хі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы