кунжу́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кунжу́тны |
кунжу́тная |
кунжу́тнае |
кунжу́тныя |
| Р. |
кунжу́тнага |
кунжу́тнай кунжу́тнае |
кунжу́тнага |
кунжу́тных |
| Д. |
кунжу́тнаму |
кунжу́тнай |
кунжу́тнаму |
кунжу́тным |
| В. |
кунжу́тны (неадуш.) кунжу́тнага (адуш.) |
кунжу́тную |
кунжу́тнае |
кунжу́тныя (неадуш.) кунжу́тных (адуш.) |
| Т. |
кунжу́тным |
кунжу́тнай кунжу́тнаю |
кунжу́тным |
кунжу́тнымі |
| М. |
кунжу́тным |
кунжу́тнай |
кунжу́тным |
кунжу́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ку́нігас
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́нігас |
ку́нігасы |
| Р. |
ку́нігаса |
ку́нігасаў |
| Д. |
ку́нігасу |
ку́нігасам |
| В. |
ку́нігаса |
ку́нігасаў |
| Т. |
ку́нігасам |
ку́нігасамі |
| М. |
ку́нігасе |
ку́нігасах |
Крыніцы:
piskunou2012.
куні́лінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
куні́лінг |
куні́лінгі |
| Р. |
куні́лінгу |
куні́лінгаў |
| Д. |
куні́лінгу |
куні́лінгам |
| В. |
куні́лінг |
куні́лінгі |
| Т. |
куні́лінгам |
куні́лінгамі |
| М. |
куні́лінгу |
куні́лінгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кунінга́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кунінга́мія |
кунінга́міі |
| Р. |
кунінга́міі |
кунінга́мій |
| Д. |
кунінга́міі |
кунінга́міям |
| В. |
кунінга́мію |
кунінга́міі |
| Т. |
кунінга́міяй кунінга́міяю |
кунінга́міямі |
| М. |
кунінга́міі |
кунінга́міях |
Крыніцы:
piskunou2012.
куні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
куні́ца |
куні́цы |
| Р. |
куні́цы |
куні́ц |
| Д. |
куні́цы |
куні́цам |
| В. |
куні́цу |
куні́ц |
| Т. |
куні́цай куні́цаю |
куні́цамі |
| М. |
куні́цы |
куні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
куні́цавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
куні́цавы |
куні́цавая |
куні́цавае |
куні́цавыя |
| Р. |
куні́цавага |
куні́цавай куні́цавае |
куні́цавага |
куні́цавых |
| Д. |
куні́цаваму |
куні́цавай |
куні́цаваму |
куні́цавым |
| В. |
куні́цавы (неадуш.) куні́цавага (адуш.) |
куні́цавую |
куні́цавае |
куні́цавыя (неадуш.) куні́цавых (адуш.) |
| Т. |
куні́цавым |
куні́цавай куні́цаваю |
куні́цавым |
куні́цавымі |
| М. |
куні́цавым |
куні́цавай |
куні́цавым |
куні́цавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Куні́цкія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Куні́цкія |
| Р. |
Куні́цкіх |
| Д. |
Куні́цкім |
| В. |
Куні́цкія |
| Т. |
Куні́цкімі |
| М. |
Куні́цкіх |
куні́цын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
куні́цын |
куні́цына |
куні́цына |
куні́цыны |
| Р. |
куні́цынага |
куні́цынай куні́цынае |
куні́цынага |
куні́цыных |
| Д. |
куні́цынаму |
куні́цынай |
куні́цынаму |
куні́цыным |
| В. |
куні́цын (неадуш.) куні́цынага (адуш.) |
куні́цыну |
куні́цына |
куні́цыны (неадуш.) куні́цыных (адуш.) |
| Т. |
куні́цыным |
куні́цынай куні́цынаю |
куні́цыным |
куні́цынымі |
| М. |
куні́цыным |
куні́цынай |
куні́цыным |
куні́цыных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
кункта́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кункта́тар |
кункта́тары |
| Р. |
кункта́тара |
кункта́тараў |
| Д. |
кункта́тару |
кункта́тарам |
| В. |
кункта́тара |
кункта́тараў |
| Т. |
кункта́тарам |
кункта́тарамі |
| М. |
кункта́тару |
кункта́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.