Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спе́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спе́ў спе́вы
Р. спе́ву спе́ваў
Д. спе́ву спе́вам
В. спе́ў спе́вы
Т. спе́вам спе́вамі
М. спе́ве спе́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спе́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спе́ўка спе́ўкі
Р. спе́ўкі спе́вак
Д. спе́ўцы спе́ўкам
В. спе́ўку спе́ўкі
Т. спе́ўкай
спе́ўкаю		 спе́ўкамі
М. спе́ўцы спе́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спе́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спе́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

спеўнагу́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спеўнагу́чны спеўнагу́чная спеўнагу́чнае спеўнагу́чныя
Р. спеўнагу́чнага спеўнагу́чнай
спеўнагу́чнае		 спеўнагу́чнага спеўнагу́чных
Д. спеўнагу́чнаму спеўнагу́чнай спеўнагу́чнаму спеўнагу́чным
В. спеўнагу́чны (неадуш.)
спеўнагу́чнага (адуш.)		 спеўнагу́чную спеўнагу́чнае спеўнагу́чныя (неадуш.)
спеўнагу́чных (адуш.)
Т. спеўнагу́чным спеўнагу́чнай
спеўнагу́чнаю		 спеўнагу́чным спеўнагу́чнымі
М. спеўнагу́чным спеўнагу́чнай спеўнагу́чным спеўнагу́чных

Крыніцы: piskunou2012.

спе́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спе́ўнасць
Р. спе́ўнасці
Д. спе́ўнасці
В. спе́ўнасць
Т. спе́ўнасцю
М. спе́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

спе́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спе́ўнік спе́ўнікі
Р. спе́ўніка спе́ўнікаў
Д. спе́ўніку спе́ўнікам
В. спе́ўнік спе́ўнікі
Т. спе́ўнікам спе́ўнікамі
М. спе́ўніку спе́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спе́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спе́ўны спе́ўная спе́ўнае спе́ўныя
Р. спе́ўнага спе́ўнай
спе́ўнае		 спе́ўнага спе́ўных
Д. спе́ўнаму спе́ўнай спе́ўнаму спе́ўным
В. спе́ўны (неадуш.)
спе́ўнага (адуш.)		 спе́ўную спе́ўнае спе́ўныя (неадуш.)
спе́ўных (адуш.)
Т. спе́ўным спе́ўнай
спе́ўнаю		 спе́ўным спе́ўнымі
М. спе́ўным спе́ўнай спе́ўным спе́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спе́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спе́ўны спе́ўная спе́ўнае спе́ўныя
Р. спе́ўнага спе́ўнай
спе́ўнае		 спе́ўнага спе́ўных
Д. спе́ўнаму спе́ўнай спе́ўнаму спе́ўным
В. спе́ўны (неадуш.)
спе́ўнага (адуш.)		 спе́ўную спе́ўнае спе́ўныя (неадуш.)
спе́ўных (адуш.)
Т. спе́ўным спе́ўнай
спе́ўнаю		 спе́ўным спе́ўнымі
М. спе́ўным спе́ўнай спе́ўным спе́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спе́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спе́х
Р. спе́ху
Д. спе́ху
В. спе́х
Т. спе́хам
М. спе́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спе́хам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спе́хам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.