скругля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скругля́ю |
скругля́ем |
2-я ас. |
скругля́еш |
скругля́еце |
3-я ас. |
скругля́е |
скругля́юць |
Прошлы час |
м. |
скругля́ў |
скругля́лі |
ж. |
скругля́ла |
н. |
скругля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скругля́й |
скругля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скругля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Скру́дж
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Скру́дж |
Скру́джы |
Р. |
Скру́джа |
Скру́джаў |
Д. |
Скру́джу |
Скру́джам |
В. |
Скру́джа |
Скру́джаў |
Т. |
Скру́джам |
Скру́джамі |
М. |
Скру́джу |
Скру́джах |
скру́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скру́жаны |
скру́жаная |
скру́жанае |
скру́жаныя |
Р. |
скру́жанага |
скру́жанай скру́жанае |
скру́жанага |
скру́жаных |
Д. |
скру́жанаму |
скру́жанай |
скру́жанаму |
скру́жаным |
В. |
скру́жаны (неадуш.) скру́жанага (адуш.) |
скру́жаную |
скру́жанае |
скру́жаныя (неадуш.) скру́жаных (адуш.) |
Т. |
скру́жаным |
скру́жанай скру́жанаю |
скру́жаным |
скру́жанымі |
М. |
скру́жаным |
скру́жанай |
скру́жаным |
скру́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
скружыня́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скружыня́ю |
скружыня́ем |
2-я ас. |
скружыня́еш |
скружыня́еце |
3-я ас. |
скружыня́е |
скружыня́юць |
Прошлы час |
м. |
скружыня́ў |
скружыня́лі |
ж. |
скружыня́ла |
н. |
скружыня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скружыня́й |
скружыня́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скружыня́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
скрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скрукава́ны |
скрукава́ная |
скрукава́нае |
скрукава́ныя |
Р. |
скрукава́нага |
скрукава́най скрукава́нае |
скрукава́нага |
скрукава́ных |
Д. |
скрукава́наму |
скрукава́най |
скрукава́наму |
скрукава́ным |
В. |
скрукава́ны (неадуш.) скрукава́нага (адуш.) |
скрукава́ную |
скрукава́нае |
скрукава́ныя (неадуш.) скрукава́ных (адуш.) |
Т. |
скрукава́ным |
скрукава́най скрукава́наю |
скрукава́ным |
скрукава́нымі |
М. |
скрукава́ным |
скрукава́най |
скрукава́ным |
скрукава́ных |
Кароткая форма: скрукава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скрукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скруку́ю |
скруку́ем |
2-я ас. |
скруку́еш |
скруку́еце |
3-я ас. |
скруку́е |
скруку́юць |
Прошлы час |
м. |
скрукава́ў |
скрукава́лі |
ж. |
скрукава́ла |
н. |
скрукава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скруку́й |
скруку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скрукава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
скруко́ўванне |
Р. |
скруко́ўвання |
Д. |
скруко́ўванню |
В. |
скруко́ўванне |
Т. |
скруко́ўваннем |
М. |
скруко́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.