Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

плю́шчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. плю́шчык
Р. плю́шчыку
Д. плю́шчыку
В. плю́шчык
Т. плю́шчыкам
М. плю́шчыку

Крыніцы: piskunou2012.

плюшчы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плюшчы́лка плюшчы́лкі
Р. плюшчы́лкі плюшчы́лак
Д. плюшчы́лцы плюшчы́лкам
В. плюшчы́лку плюшчы́лкі
Т. плюшчы́лкай
плюшчы́лкаю
плюшчы́лкамі
М. плюшчы́лцы плюшчы́лках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

плюшчы́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плюшчы́льнік плюшчы́льнікі
Р. плюшчы́льніка плюшчы́льнікаў
Д. плюшчы́льніку плюшчы́льнікам
В. плюшчы́льнік плюшчы́льнікі
Т. плюшчы́льнікам плюшчы́льнікамі
М. плюшчы́льніку плюшчы́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

плюшчы́льніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плюшчы́льніца плюшчы́льніцы
Р. плюшчы́льніцы плюшчы́льніц
Д. плюшчы́льніцы плюшчы́льніцам
В. плюшчы́льніцу плюшчы́льніцы
Т. плюшчы́льніцай
плюшчы́льніцаю
плюшчы́льніцамі
М. плюшчы́льніцы плюшчы́льніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

плюшчы́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюшчы́льны плюшчы́льная плюшчы́льнае плюшчы́льныя
Р. плюшчы́льнага плюшчы́льнай
плюшчы́льнае
плюшчы́льнага плюшчы́льных
Д. плюшчы́льнаму плюшчы́льнай плюшчы́льнаму плюшчы́льным
В. плюшчы́льны (неадуш.)
плюшчы́льнага (адуш.)
плюшчы́льную плюшчы́льнае плюшчы́льныя (неадуш.)
плюшчы́льных (адуш.)
Т. плюшчы́льным плюшчы́льнай
плюшчы́льнаю
плюшчы́льным плюшчы́льнымі
М. плюшчы́льным плюшчы́льнай плюшчы́льным плюшчы́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плю́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. плю́шчыцца плю́шчацца
Прошлы час
м. плю́шчыўся плю́шчыліся
ж. плю́шчылася
н. плю́шчылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

плю́шчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плю́шчу плю́шчым
2-я ас. плю́шчыш плю́шчыце
3-я ас. плю́шчыць плю́шчаць
Прошлы час
м. плю́шчыў плю́шчылі
ж. плю́шчыла
н. плю́шчыла
Загадны лад
2-я ас. плю́шчы плю́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час плю́шчучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

плюшчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. плюшчэ́нне
Р. плюшчэ́ння
Д. плюшчэ́нню
В. плюшчэ́нне
Т. плюшчэ́ннем
М. плюшчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

плюшчэ́ць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, град, снег)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. плюшчы́ць плюшча́ць
Прошлы час
м. плюшчэ́ў плюшчэ́лі
ж. плюшчэ́ла
н. плюшчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюшчучы́

Крыніцы: piskunou2012.