Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бгдйклмнпрстўфхцш-

о́перны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́перны о́перная о́пернае о́перныя
Р. о́пернага о́пернай
о́пернае		 о́пернага о́перных
Д. о́пернаму о́пернай о́пернаму о́перным
В. о́перны (неадуш.)
о́пернага (адуш.)		 о́перную о́пернае о́перныя (неадуш.)
о́перных (адуш.)
Т. о́перным о́пернай
о́пернаю		 о́перным о́пернымі
М. о́перным о́пернай о́перным о́перных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

оперупаўнава́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. оперупаўнава́жаны оперупаўнава́жаная оперупаўнава́жанае оперупаўнава́жаныя
Р. оперупаўнава́жанага оперупаўнава́жанай
оперупаўнава́жанае		 оперупаўнава́жанага оперупаўнава́жаных
Д. оперупаўнава́жанаму оперупаўнава́жанай оперупаўнава́жанаму оперупаўнава́жаным
В. оперупаўнава́жаны (неадуш.)
оперупаўнава́жанага (адуш.)		 оперупаўнава́жаную оперупаўнава́жанае оперупаўнава́жаныя (неадуш.)
оперупаўнава́жаных (адуш.)
Т. оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жанай
оперупаўнава́жанаю		 оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жанымі
М. оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жанай оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

оперупаўнава́жаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. оперупаўнава́жаны оперупаўнава́жаныя
Р. оперупаўнава́жанага оперупаўнава́жаных
Д. оперупаўнава́жанаму оперупаўнава́жаным
В. оперупаўнава́жанага оперупаўнава́жаных
Т. оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жанымі
М. оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

о́пій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. о́пій
Р. о́пію
Д. о́пію
В. о́пій
Т. о́піем
М. о́піі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

о́пійны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́пійны о́пійная о́пійнае о́пійныя
Р. о́пійнага о́пійнай
о́пійнае		 о́пійнага о́пійных
Д. о́пійнаму о́пійнай о́пійнаму о́пійным
В. о́пійны (неадуш.)
о́пійнага (адуш.)		 о́пійную о́пійнае о́пійныя (неадуш.)
о́пійных (адуш.)
Т. о́пійным о́пійнай
о́пійнаю		 о́пійным о́пійнымі
М. о́пійным о́пійнай о́пійным о́пійных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

о́піум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. о́піум
Р. о́піуму
Д. о́піуму
В. о́піум
Т. о́піумам
М. о́піуме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

о́піумны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́піумны о́піумная о́піумнае о́піумныя
Р. о́піумнага о́піумнай
о́піумнае		 о́піумнага о́піумных
Д. о́піумнаму о́піумнай о́піумнаму о́піумным
В. о́піумны (неадуш.)
о́піумнага (адуш.)		 о́піумную о́піумнае о́піумныя (неадуш.)
о́піумных (адуш.)
Т. о́піумным о́піумнай
о́піумнаю		 о́піумным о́піумнымі
М. о́піумным о́піумнай о́піумным о́піумных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

опіяма́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. опіяма́нія
Р. опіяма́ніі
Д. опіяма́ніі
В. опіяма́нію
Т. опіяма́ніяй
опіяма́ніяю
М. опіяма́ніі

Крыніцы: piskunou2012.

О́пліса

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. О́пліса
Р. О́плісы
Д. О́плісе
В. О́плісу
Т. О́плісай
О́плісаю
М. О́плісе

О́пса

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. О́пса
Р. О́псы
Д. О́псе
В. О́псу
Т. О́псай
О́псаю
М. О́псе