Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мазу́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазу́рачны мазу́рачная мазу́рачнае мазу́рачныя
Р. мазу́рачнага мазу́рачнай
мазу́рачнае
мазу́рачнага мазу́рачных
Д. мазу́рачнаму мазу́рачнай мазу́рачнаму мазу́рачным
В. мазу́рачны (неадуш.)
мазу́рачнага (адуш.)
мазу́рачную мазу́рачнае мазу́рачныя (неадуш.)
мазу́рачных (адуш.)
Т. мазу́рачным мазу́рачнай
мазу́рачнаю
мазу́рачным мазу́рачнымі
М. мазу́рачным мазу́рачнай мазу́рачным мазу́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мазу́рка

‘прадстаўніца народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́рка мазу́ркі
Р. мазу́ркі мазу́рак
Д. мазу́рцы мазу́ркам
В. мазу́рку мазу́рак
Т. мазу́ркай
мазу́ркаю
мазу́ркамі
М. мазу́рцы мазу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

мазу́рка

‘танец; музычны твор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́рка мазу́ркі
Р. мазу́ркі мазу́рак
Д. мазу́рцы мазу́ркам
В. мазу́рку мазу́ркі
Т. мазу́ркай
мазу́ркаю
мазу́ркамі
М. мазу́рцы мазу́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Мазу́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мазу́рка
Р. Мазу́ркі
Д. Мазу́рцы
В. Мазу́рку
Т. Мазу́ркай
Мазу́ркаю
М. Мазу́рцы

Мазу́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мазу́ркі
Р. Мазу́рак
Мазу́ркаў
Д. Мазу́ркам
В. Мазу́ркі
Т. Мазу́ркамі
М. Мазу́рках

мазу́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазу́рскі мазу́рская мазу́рскае мазу́рскія
Р. мазу́рскага мазу́рскай
мазу́рскае
мазу́рскага мазу́рскіх
Д. мазу́рскаму мазу́рскай мазу́рскаму мазу́рскім
В. мазу́рскі (неадуш.)
мазу́рскага (адуш.)
мазу́рскую мазу́рскае мазу́рскія (неадуш.)
мазу́рскіх (адуш.)
Т. мазу́рскім мазу́рскай
мазу́рскаю
мазу́рскім мазу́рскімі
М. мазу́рскім мазу́рскай мазу́рскім мазу́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Мазу́ршчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мазу́ршчына
Р. Мазу́ршчыны
Д. Мазу́ршчыне
В. Мазу́ршчыну
Т. Мазу́ршчынай
Мазу́ршчынаю
М. Мазу́ршчыне

Мазуры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мазуры́
Р. Мазуро́ў
Д. Мазура́м
В. Мазуры́
Т. Мазура́мі
М. Мазура́х

мазу́рык

‘злодзей’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́рык мазу́рыкі
Р. мазу́рыка мазу́рыкаў
Д. мазу́рыку мазу́рыкам
В. мазу́рыка мазу́рыкаў
Т. мазу́рыкам мазу́рыкамі
М. мазу́рыку мазу́рыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Мазу́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мазу́рына
Р. Мазу́рына
Д. Мазу́рыну
В. Мазу́рына
Т. Мазу́рынам
М. Мазу́рыне