мазу́рык
‘злодзей’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мазу́рык | мазу́рыкі | |
| мазу́рыка | мазу́рыкаў | |
| мазу́рыку | мазу́рыкам | |
| мазу́рыка | мазу́рыкаў | |
| мазу́рыкам | мазу́рыкамі | |
| мазу́рыку | мазу́рыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)