Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

а е ё і о у ы э ю я

кляшчо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	кляшчо́тка	кляшчо́ткі
Р.	кляшчо́ткі	кляшчо́так
Д.	кляшчо́тцы	кляшчо́ткам
В.	кляшчо́тку	кляшчо́ткі
Т.	кляшчо́ткай кляшчо́ткаю	кляшчо́ткамі
М.	кляшчо́тцы	кляшчо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Кляшчо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Кляшчо́ўка
Р.	Кляшчо́ўкі
Д.	Кляшчо́ўцы
В.	Кляшчо́ўку
Т.	Кляшчо́ўкай Кляшчо́ўкаю
М.	Кляшчо́ўцы

Кляшчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Кляшчы́
Р.	Кляшчо́ў
Д.	Кляшча́м
В.	Кляшчы́
Т.	Кляшча́мі
М.	Кляшча́х