кляшчо́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кляшчо́тка |
кляшчо́ткі |
Р. |
кляшчо́ткі |
кляшчо́так |
Д. |
кляшчо́тцы |
кляшчо́ткам |
В. |
кляшчо́тку |
кляшчо́ткі |
Т. |
кляшчо́ткай кляшчо́ткаю |
кляшчо́ткамі |
М. |
кляшчо́тцы |
кляшчо́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Кляшчо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кляшчо́ўка |
Р. |
Кляшчо́ўкі |
Д. |
Кляшчо́ўцы |
В. |
Кляшчо́ўку |
Т. |
Кляшчо́ўкай Кляшчо́ўкаю |
М. |
Кляшчо́ўцы |
Кляшчы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кляшчы́ |
Р. |
Кляшчо́ў |
Д. |
Кляшча́м |
В. |
Кляшчы́ |
Т. |
Кляшча́мі |
М. |
Кляшча́х |