жартаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жартаўні́к |
жартаўнікі́ |
Р. |
жартаўніка́ |
жартаўніко́ў |
Д. |
жартаўніку́ |
жартаўніка́м |
В. |
жартаўніка́ |
жартаўніко́ў |
Т. |
жартаўніко́м |
жартаўніка́мі |
М. |
жартаўніку́ |
жартаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жартаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жартаўні́ца |
жартаўні́цы |
Р. |
жартаўні́цы |
жартаўні́ц |
Д. |
жартаўні́цы |
жартаўні́цам |
В. |
жартаўні́цу |
жартаўні́ц |
Т. |
жартаўні́цай жартаўні́цаю |
жартаўні́цамі |
М. |
жартаўні́цы |
жартаўні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жа́ртачкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
жа́ртачкі |
Р. |
жа́ртачак |
Д. |
жа́ртачкам |
В. |
жа́ртачкі |
Т. |
жа́ртачкамі |
М. |
жа́ртачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жартлі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
жартлі́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
жартлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
жартлі́васць |
Р. |
жартлі́васці |
Д. |
жартлі́васці |
В. |
жартлі́васць |
Т. |
жартлі́васцю |
М. |
жартлі́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жартлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жартлі́вы |
жартлі́вая |
жартлі́вае |
жартлі́выя |
Р. |
жартлі́вага |
жартлі́вай жартлі́вае |
жартлі́вага |
жартлі́вых |
Д. |
жартлі́ваму |
жартлі́вай |
жартлі́ваму |
жартлі́вым |
В. |
жартлі́вы (неадуш.) жартлі́вага (адуш.) |
жартлі́вую |
жартлі́вае |
жартлі́выя (неадуш.) жартлі́вых (адуш.) |
Т. |
жартлі́вым |
жартлі́вай жартлі́ваю |
жартлі́вым |
жартлі́вымі |
М. |
жартлі́вым |
жартлі́вай |
жартлі́вым |
жартлі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жарто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарто́ўка |
жарто́ўкі |
Р. |
жарто́ўкі |
жарто́вак |
Д. |
жарто́ўцы |
жарто́ўкам |
В. |
жарто́ўку |
жарто́ўкі |
Т. |
жарто́ўкай жарто́ўкаю |
жарто́ўкамі |
М. |
жарто́ўцы |
жарто́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жарто́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
жарто́ўна |
жарто́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
жарто́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
жарто́ўнасць |
Р. |
жарто́ўнасці |
Д. |
жарто́ўнасці |
В. |
жарто́ўнасць |
Т. |
жарто́ўнасцю |
М. |
жарто́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.