Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Еляне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Еляне́ц
Р. Елянца́
Д. Елянцу́
В. Еляне́ц
Т. Елянцо́м
М. Елянцы́

Еляно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Еляно́ва
Р. Еляно́ва
Д. Еляно́ву
В. Еляно́ва
Т. Еляно́вам
М. Еляно́ве

Еляшо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Еляшо́ўка
Р. Еляшо́ўкі
Д. Еляшо́ўцы
В. Еляшо́ўку
Т. Еляшо́ўкай
Еляшо́ўкаю
М. Еляшо́ўцы

Емельяно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Емельяно́ва
Р. Емельяно́ва
Д. Емельяно́ву
В. Емельяно́ва
Т. Емельяно́вам
М. Емельяно́ве

Е́мен

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Е́мен
Р. Е́мена
Д. Е́мену
В. Е́мен
Т. Е́менам
М. Е́мене

е́міна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. е́міна
Р. е́міны
Д. е́міне
В. е́міну
Т. е́мінай
е́мінаю
М. е́міне

Крыніцы: piskunou2012.

е́мінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. е́мінка
Р. е́мінкі
Д. е́мінцы
В. е́мінку
Т. е́мінкай
е́мінкаю
М. е́мінцы

Крыніцы: piskunou2012.

е́мінны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. е́мінны е́мінная е́міннае е́мінныя
Р. е́міннага е́міннай
е́міннае
е́міннага е́мінных
Д. е́міннаму е́міннай е́міннаму е́мінным
В. е́мінны (неадуш.)
е́міннага (адуш.)
е́мінную е́міннае е́мінныя (неадуш.)
е́мінных (адуш.)
Т. е́мінным е́міннай
е́міннаю
е́мінным е́міннымі
М. е́мінным е́міннай е́мінным е́мінных

Крыніцы: piskunou2012.

Емялья́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Емялья́н Емялья́ны
Р. Емялья́на Емялья́наў
Д. Емялья́ну Емялья́нам
В. Емялья́на Емялья́наў
Т. Емялья́нам Емялья́намі
М. Емялья́не Емялья́нах

Емялья́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Емялья́нава
Р. Емялья́нава
Д. Емялья́наву
В. Емялья́нава
Т. Емялья́навам
М. Емялья́наве