Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гноераскіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гноераскіда́льны гноераскіда́льная гноераскіда́льнае гноераскіда́льныя
Р. гноераскіда́льнага гноераскіда́льнай
гноераскіда́льнае
гноераскіда́льнага гноераскіда́льных
Д. гноераскіда́льнаму гноераскіда́льнай гноераскіда́льнаму гноераскіда́льным
В. гноераскіда́льны (неадуш.)
гноераскіда́льнага (адуш.)
гноераскіда́льную гноераскіда́льнае гноераскіда́льныя (неадуш.)
гноераскіда́льных (адуш.)
Т. гноераскіда́льным гноераскіда́льнай
гноераскіда́льнаю
гноераскіда́льным гноераскіда́льнымі
М. гноераскіда́льным гноераскіда́льнай гноераскіда́льным гноераскіда́льных

Крыніцы: piskunou2012.

гноеўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гноеўбо́рачны гноеўбо́рачная гноеўбо́рачнае гноеўбо́рачныя
Р. гноеўбо́рачнага гноеўбо́рачнай
гноеўбо́рачнае
гноеўбо́рачнага гноеўбо́рачных
Д. гноеўбо́рачнаму гноеўбо́рачнай гноеўбо́рачнаму гноеўбо́рачным
В. гноеўбо́рачны (неадуш.)
гноеўбо́рачнага (адуш.)
гноеўбо́рачную гноеўбо́рачнае гноеўбо́рачныя (неадуш.)
гноеўбо́рачных (адуш.)
Т. гноеўбо́рачным гноеўбо́рачнай
гноеўбо́рачнаю
гноеўбо́рачным гноеўбо́рачнымі
М. гноеўбо́рачным гноеўбо́рачнай гноеўбо́рачным гноеўбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

гноецячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гноецячэ́нне
Р. гноецячэ́ння
Д. гноецячэ́нню
В. гноецячэ́нне
Т. гноецячэ́ннем
М. гноецячэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гно́ішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гно́ішча гно́ішчы
Р. гно́ішча гно́ішчаў
гно́ішч
Д. гно́ішчу гно́ішчам
В. гно́ішча гно́ішчы
Т. гно́ішчам гно́ішчамі
М. гно́ішчы гно́ішчах

Крыніцы: krapivabr2012.

гно́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гно́й
Р. гно́ю
Д. гно́ю
В. гно́й
Т. гно́ем
М. гнаі́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гно́йна-запале́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гно́йна-запале́нчы гно́йна-запале́нчая гно́йна-запале́нчае гно́йна-запале́нчыя
Р. гно́йна-запале́нчага гно́йна-запале́нчай
гно́йна-запале́нчае
гно́йна-запале́нчага гно́йна-запале́нчых
Д. гно́йна-запале́нчаму гно́йна-запале́нчай гно́йна-запале́нчаму гно́йна-запале́нчым
В. гно́йна-запале́нчы (неадуш.)
гно́йна-запале́нчага (адуш.)
гно́йна-запале́нчую гно́йна-запале́нчае гно́йна-запале́нчыя (неадуш.)
гно́йна-запале́нчых (адуш.)
Т. гно́йна-запале́нчым гно́йна-запале́нчай
гно́йна-запале́нчаю
гно́йна-запале́нчым гно́йна-запале́нчымі
М. гно́йна-запале́нчым гно́йна-запале́нчай гно́йна-запале́нчым гно́йна-запале́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гно́йна-септы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гно́йна-септы́чны гно́йна-септы́чная гно́йна-септы́чнае гно́йна-септы́чныя
Р. гно́йна-септы́чнага гно́йна-септы́чнай
гно́йна-септы́чнае
гно́йна-септы́чнага гно́йна-септы́чных
Д. гно́йна-септы́чнаму гно́йна-септы́чнай гно́йна-септы́чнаму гно́йна-септы́чным
В. гно́йна-септы́чны (неадуш.)
гно́йна-септы́чнага (адуш.)
гно́йна-септы́чную гно́йна-септы́чнае гно́йна-септы́чныя (неадуш.)
гно́йна-септы́чных (адуш.)
Т. гно́йна-септы́чным гно́йна-септы́чнай
гно́йна-септы́чнаю
гно́йна-септы́чным гно́йна-септы́чнымі
М. гно́йна-септы́чным гно́йна-септы́чнай гно́йна-септы́чным гно́йна-септы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

гно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гно́йны гно́йная гно́йнае гно́йныя
Р. гно́йнага гно́йнай
гно́йнае
гно́йнага гно́йных
Д. гно́йнаму гно́йнай гно́йнаму гно́йным
В. гно́йны (неадуш.)
гно́йнага (адуш.)
гно́йную гно́йнае гно́йныя (неадуш.)
гно́йных (адуш.)
Т. гно́йным гно́йнай
гно́йнаю
гно́йным гно́йнымі
М. гно́йным гно́йнай гно́йным гно́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гно́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гно́м гно́мы
Р. гно́ма гно́маў
Д. гно́му гно́мам
В. гно́ма гно́маў
Т. гно́мам гно́мамі
М. гно́ме гно́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гно́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гно́ма гно́мы
Р. гно́мы гно́м
Д. гно́ме гно́мам
В. гно́му гно́мы
Т. гно́май
гно́маю
гно́мамі
М. гно́ме гно́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.