гноецячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гноецячэ́нне |
Р. |
гноецячэ́ння |
Д. |
гноецячэ́нню |
В. |
гноецячэ́нне |
Т. |
гноецячэ́ннем |
М. |
гноецячэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гно́ішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гно́ішча |
гно́ішчы |
Р. |
гно́ішча |
гно́ішчаў гно́ішч |
Д. |
гно́ішчу |
гно́ішчам |
В. |
гно́ішча |
гно́ішчы |
Т. |
гно́ішчам |
гно́ішчамі |
М. |
гно́ішчы |
гно́ішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
гно́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гно́й |
Р. |
гно́ю |
Д. |
гно́ю |
В. |
гно́й |
Т. |
гно́ем |
М. |
гнаі́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гно́йна-запале́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гно́йна-запале́нчы |
гно́йна-запале́нчая |
гно́йна-запале́нчае |
гно́йна-запале́нчыя |
Р. |
гно́йна-запале́нчага |
гно́йна-запале́нчай гно́йна-запале́нчае |
гно́йна-запале́нчага |
гно́йна-запале́нчых |
Д. |
гно́йна-запале́нчаму |
гно́йна-запале́нчай |
гно́йна-запале́нчаму |
гно́йна-запале́нчым |
В. |
гно́йна-запале́нчы (неадуш.) гно́йна-запале́нчага (адуш.) |
гно́йна-запале́нчую |
гно́йна-запале́нчае |
гно́йна-запале́нчыя (неадуш.) гно́йна-запале́нчых (адуш.) |
Т. |
гно́йна-запале́нчым |
гно́йна-запале́нчай гно́йна-запале́нчаю |
гно́йна-запале́нчым |
гно́йна-запале́нчымі |
М. |
гно́йна-запале́нчым |
гно́йна-запале́нчай |
гно́йна-запале́нчым |
гно́йна-запале́нчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гно́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гно́йны |
гно́йная |
гно́йнае |
гно́йныя |
Р. |
гно́йнага |
гно́йнай гно́йнае |
гно́йнага |
гно́йных |
Д. |
гно́йнаму |
гно́йнай |
гно́йнаму |
гно́йным |
В. |
гно́йны (неадуш.) гно́йнага (адуш.) |
гно́йную |
гно́йнае |
гно́йныя (неадуш.) гно́йных (адуш.) |
Т. |
гно́йным |
гно́йнай гно́йнаю |
гно́йным |
гно́йнымі |
М. |
гно́йным |
гно́йнай |
гно́йным |
гно́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гно́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гно́м |
гно́мы |
Р. |
гно́ма |
гно́маў |
Д. |
гно́му |
гно́мам |
В. |
гно́ма |
гно́маў |
Т. |
гно́мам |
гно́мамі |
М. |
гно́ме |
гно́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гно́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гно́ма |
гно́мы |
Р. |
гно́мы |
гно́м |
Д. |
гно́ме |
гно́мам |
В. |
гно́му |
гно́мы |
Т. |
гно́май гно́маю |
гно́мамі |
М. |
гно́ме |
гно́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.