Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

герма́ній

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. герма́ній
Р. герма́нію
Д. герма́нію
В. герма́ній
Т. герма́ніем
М. герма́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

германі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. германі́ст германі́сты
Р. германі́ста германі́стаў
Д. германі́сту германі́стам
В. германі́ста германі́стаў
Т. германі́стам германі́стамі
М. германі́сце германі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

германі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. германі́стка германі́сткі
Р. германі́сткі германі́стак
Д. германі́стцы германі́сткам
В. германі́стку германі́стак
Т. германі́сткай
германі́сткаю
германі́сткамі
М. германі́стцы германі́стках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

германі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. германі́стыка
Р. германі́стыкі
Д. германі́стыцы
В. германі́стыку
Т. германі́стыкай
германі́стыкаю
М. германі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

германі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. германі́т германі́ты
Р. германі́ту германі́таў
Д. германі́ту германі́там
В. германі́т германі́ты
Т. германі́там германі́тамі
М. германі́це германі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Герма́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Герма́нішкі
Р. Герма́нішак
Герма́нішкаў
Д. Герма́нішкам
В. Герма́нішкі
Т. Герма́нішкамі
М. Герма́нішках

Германі́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Германі́шкі
Р. Германі́шак
Германі́шкаў
Д. Германі́шкам
В. Германі́шкі
Т. Германі́шкамі
М. Германі́шках

Герма́нія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Герма́нія
Р. Герма́ніі
Д. Герма́ніі
В. Герма́нію
Т. Герма́ніяй
Герма́ніяю
М. Герма́ніі

герма́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. герма́нка герма́нкі
Р. герма́нкі герма́нак
Д. герма́нцы герма́нкам
В. герма́нку герма́нак
Т. герма́нкай
герма́нкаю
герма́нкамі
М. герма́нцы герма́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Германо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Германо́ўшчына
Р. Германо́ўшчыны
Д. Германо́ўшчыне
В. Германо́ўшчыну
Т. Германо́ўшчынай
Германо́ўшчынаю
М. Германо́ўшчыне