Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Хіміні́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

хімі́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

хімі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
хімі́чна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

хімі́чна-біялагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хімі́чна-біялагі́чны	хімі́чна-біялагі́чная	хімі́чна-біялагі́чнае	хімі́чна-біялагі́чныя
Р.	хімі́чна-біялагі́чнага	хімі́чна-біялагі́чнай хімі́чна-біялагі́чнае	хімі́чна-біялагі́чнага	хімі́чна-біялагі́чных
Д.	хімі́чна-біялагі́чнаму	хімі́чна-біялагі́чнай	хімі́чна-біялагі́чнаму	хімі́чна-біялагі́чным
В.	хімі́чна-біялагі́чны (неадуш.) хімі́чна-біялагі́чнага (адуш.)	хімі́чна-біялагі́чную	хімі́чна-біялагі́чнае	хімі́чна-біялагі́чныя (неадуш.) хімі́чна-біялагі́чных (адуш.)
Т.	хімі́чна-біялагі́чным	хімі́чна-біялагі́чнай хімі́чна-біялагі́чнаю	хімі́чна-біялагі́чным	хімі́чна-біялагі́чнымі
М.	хімі́чна-біялагі́чным	хімі́чна-біялагі́чнай	хімі́чна-біялагі́чным	хімі́чна-біялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

хімі́чна-радыялагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хімі́чна-радыялагі́чны	хімі́чна-радыялагі́чная	хімі́чна-радыялагі́чнае	хімі́чна-радыялагі́чныя
Р.	хімі́чна-радыялагі́чнага	хімі́чна-радыялагі́чнай хімі́чна-радыялагі́чнае	хімі́чна-радыялагі́чнага	хімі́чна-радыялагі́чных
Д.	хімі́чна-радыялагі́чнаму	хімі́чна-радыялагі́чнай	хімі́чна-радыялагі́чнаму	хімі́чна-радыялагі́чным
В.	хімі́чна-радыялагі́чны (неадуш.) хімі́чна-радыялагі́чнага (адуш.)	хімі́чна-радыялагі́чную	хімі́чна-радыялагі́чнае	хімі́чна-радыялагі́чныя (неадуш.) хімі́чна-радыялагі́чных (адуш.)
Т.	хімі́чна-радыялагі́чным	хімі́чна-радыялагі́чнай хімі́чна-радыялагі́чнаю	хімі́чна-радыялагі́чным	хімі́чна-радыялагі́чнымі
М.	хімі́чна-радыялагі́чным	хімі́чна-радыялагі́чнай	хімі́чна-радыялагі́чным	хімі́чна-радыялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

хімі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хімі́чны	хімі́чная	хімі́чнае	хімі́чныя
Р.	хімі́чнага	хімі́чнай хімі́чнае	хімі́чнага	хімі́чных
Д.	хімі́чнаму	хімі́чнай	хімі́чнаму	хімі́чным
В.	хімі́чны (неадуш.) хімі́чнага (адуш.)	хімі́чную	хімі́чнае	хімі́чныя (неадуш.) хімі́чных (адуш.)
Т.	хімі́чным	хімі́чнай хімі́чнаю	хімі́чным	хімі́чнымі
М.	хімі́чным	хімі́чнай	хімі́чным	хімі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хімі́чыць

‘вынаходзіць, займацца вопытамі (хімічыць нешта); хітраваць (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

хі́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хіміяпрамянё́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хіміяпрамянё́вы	хіміяпрамянё́вая	хіміяпрамянё́вае	хіміяпрамянё́выя
Р.	хіміяпрамянё́вага	хіміяпрамянё́вай хіміяпрамянё́вае	хіміяпрамянё́вага	хіміяпрамянё́вых
Д.	хіміяпрамянё́ваму	хіміяпрамянё́вай	хіміяпрамянё́ваму	хіміяпрамянё́вым
В.	хіміяпрамянё́вы (неадуш.) хіміяпрамянё́вага (адуш.)	хіміяпрамянё́вую	хіміяпрамянё́вае	хіміяпрамянё́выя (неадуш.) хіміяпрамянё́вых (адуш.)
Т.	хіміяпрамянё́вым	хіміяпрамянё́вай хіміяпрамянё́ваю	хіміяпрамянё́вым	хіміяпрамянё́вымі
М.	хіміяпрамянё́вым	хіміяпрамянё́вай	хіміяпрамянё́вым	хіміяпрамянё́вых

Крыніцы: piskunou2012.

хіміяпрэпара́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum