хімі́чыць
‘вынаходзіць, займацца вопытамі (хімічыць нешта); хітраваць (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хімі́чу | хімі́чым | |
| хімі́чыш | хімі́чыце | |
| хімі́чыць | хімі́чаць | |
| Прошлы час | ||
| хімі́чыў | хімі́чылі | |
| хімі́чыла | ||
| хімі́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| хімі́ч | хімі́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хімі́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)