Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прызнава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызнава́ны прызнава́ная прызнава́нае прызнава́ныя
Р. прызнава́нага прызнава́най
прызнава́нае
прызнава́нага прызнава́ных
Д. прызнава́наму прызнава́най прызнава́наму прызнава́ным
В. прызнава́ны (неадуш.)
прызнава́нага (адуш.)
прызнава́ную прызнава́нае прызнава́ныя (неадуш.)
прызнава́ных (адуш.)
Т. прызнава́ным прызнава́най
прызнава́наю
прызнава́ным прызнава́нымі
М. прызнава́ным прызнава́най прызнава́ным прызнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прызнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызнава́ны прызнава́ная прызнава́нае прызнава́ныя
Р. прызнава́нага прызнава́най
прызнава́нае
прызнава́нага прызнава́ных
Д. прызнава́наму прызнава́най прызнава́наму прызнава́ным
В. прызнава́ны (неадуш.)
прызнава́нага (адуш.)
прызнава́ную прызнава́нае прызнава́ныя (неадуш.)
прызнава́ных (адуш.)
Т. прызнава́ным прызнава́най
прызнава́наю
прызнава́ным прызнава́нымі
М. прызнава́ным прызнава́най прызнава́ным прызнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прызнава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызнаю́ся прызнаё́мся
2-я ас. прызнае́шся прызнаяце́ся
3-я ас. прызнае́цца прызнаю́цца
Прошлы час
м. прызнава́ўся прызнава́ліся
ж. прызнава́лася
н. прызнава́лася
Загадны лад
2-я ас. прызнава́йся прызнава́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызнаючы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызнава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызнаю́ прызнаё́м
2-я ас. прызнае́ш прызнаяце́
3-я ас. прызнае́ прызнаю́ць
Прошлы час
м. прызнава́ў прызнава́лі
ж. прызнава́ла
н. прызнава́ла
Загадны лад
2-я ас. прызнава́й прызнава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызнаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прызна́нне прызна́нні
Р. прызна́ння прызна́нняў
Д. прызна́нню прызна́нням
В. прызна́нне прызна́нні
Т. прызна́ннем прызна́ннямі
М. прызна́нні прызна́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызна́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызна́ны прызна́ная прызна́нае прызна́ныя
Р. прызна́нага прызна́най
прызна́нае
прызна́нага прызна́ных
Д. прызна́наму прызна́най прызна́наму прызна́ным
В. прызна́ны (неадуш.)
прызна́нага (адуш.)
прызна́ную прызна́нае прызна́ныя (неадуш.)
прызна́ных (адуш.)
Т. прызна́ным прызна́най
прызна́наю
прызна́ным прызна́нымі
М. прызна́ным прызна́най прызна́ным прызна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызна́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызна́ны прызна́ная прызна́нае прызна́ныя
Р. прызна́нага прызна́най
прызна́нае
прызна́нага прызна́ных
Д. прызна́наму прызна́най прызна́наму прызна́ным
В. прызна́ны (неадуш.)
прызна́нага (адуш.)
прызна́ную прызна́нае прызна́ныя (неадуш.)
прызна́ных (адуш.)
Т. прызна́ным прызна́най
прызна́наю
прызна́ным прызна́нымі
М. прызна́ным прызна́най прызна́ным прызна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызна́ны прызна́ная прызна́нае прызна́ныя
Р. прызна́нага прызна́най
прызна́нае
прызна́нага прызна́ных
Д. прызна́наму прызна́най прызна́наму прызна́ным
В. прызна́ны (неадуш.)
прызна́нага (адуш.)
прызна́ную прызна́нае прызна́ныя (неадуш.)
прызна́ных (адуш.)
Т. прызна́ным прызна́най
прызна́наю
прызна́ным прызна́нымі
М. прызна́ным прызна́най прызна́ным прызна́ных

Кароткая форма: прызна́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызна́юся прызна́емся
2-я ас. прызна́ешся прызна́ецеся
3-я ас. прызна́ецца прызна́юцца
Прошлы час
м. прызна́ўся прызна́ліся
ж. прызна́лася
н. прызна́лася
Загадны лад
2-я ас. прызна́йся прызна́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прызна́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызна́ю прызна́ем
2-я ас. прызна́еш прызна́еце
3-я ас. прызна́е прызна́юць
Прошлы час
м. прызна́ў прызна́лі
ж. прызна́ла
н. прызна́ла
Загадны лад
2-я ас. прызна́й прызна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прызна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.