прызнава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызнаю́ прызнаё́м
2-я ас. прызнае́ш прызнаяце́
3-я ас. прызнае́ прызнаю́ць
Прошлы час
м. прызнава́ў прызнава́лі
ж. прызнава́ла
н. прызнава́ла
Загадны лад
2-я ас. прызнава́й прызнава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызнаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)