Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

вяшчу́н

‘прадмет; з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́н вешчуны́
Р. вешчуна́ вешчуно́ў
Д. вешчуну́ вешчуна́м
В. вяшчу́н вешчуны́
Т. вешчуно́м вешчуна́мі
М. вешчуне́ вешчуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяшчу́нка

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́нка вяшчу́нкі
Р. вяшчу́нкі вяшчу́нак
Д. вяшчу́нцы вяшчу́нкам
В. вяшчу́нку вяшчу́нак
Т. вяшчу́нкай
вяшчу́нкаю		 вяшчу́нкамі
М. вяшчу́нцы вяшчу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяшчу́нка

‘прадмет; з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́нка вяшчу́нкі
Р. вяшчу́нкі вяшчу́нак
Д. вяшчу́нцы вяшчу́нкам
В. вяшчу́нку вяшчу́нкі
Т. вяшчу́нкай
вяшчу́нкаю		 вяшчу́нкамі
М. вяшчу́нцы вяшчу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяшчу́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вяшчу́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

вяшчу́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяшчу́нны вяшчу́нная вяшчу́ннае вяшчу́нныя
Р. вяшчу́ннага вяшчу́ннай
вяшчу́ннае		 вяшчу́ннага вяшчу́нных
Д. вяшчу́ннаму вяшчу́ннай вяшчу́ннаму вяшчу́нным
В. вяшчу́нны (неадуш.)
вяшчу́ннага (адуш.)		 вяшчу́нную вяшчу́ннае вяшчу́нныя (неадуш.)
вяшчу́нных (адуш.)
Т. вяшчу́нным вяшчу́ннай
вяшчу́ннаю		 вяшчу́нным вяшчу́ннымі
М. вяшчу́нным вяшчу́ннай вяшчу́нным вяшчу́нных

Крыніцы: piskunou2012.

вяшчу́ння

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́ння вяшчу́нні
Р. вяшчу́нні вяшчу́нняў
Д. вяшчу́нні вяшчу́нням
В. вяшчу́нню вяшчу́нняў
Т. вяшчу́нняй
вяшчу́нняю		 вяшчу́ннямі
М. вяшчу́нні вяшчу́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяшчу́ння

‘прадмет; з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́ння вяшчу́нні
Р. вяшчу́нні вяшчу́нняў
Д. вяшчу́нні вяшчу́нням
В. вяшчу́нню вяшчу́нні
Т. вяшчу́нняй
вяшчу́нняю		 вяшчу́ннямі
М. вяшчу́нні вяшчу́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяшчу́нскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяшчу́нскі вяшчу́нская вяшчу́нскае вяшчу́нскія
Р. вяшчу́нскага вяшчу́нскай
вяшчу́нскае		 вяшчу́нскага вяшчу́нскіх
Д. вяшчу́нскаму вяшчу́нскай вяшчу́нскаму вяшчу́нскім
В. вяшчу́нскі (неадуш.)
вяшчу́нскага (адуш.)		 вяшчу́нскую вяшчу́нскае вяшчу́нскія (неадуш.)
вяшчу́нскіх (адуш.)
Т. вяшчу́нскім вяшчу́нскай
вяшчу́нскаю		 вяшчу́нскім вяшчу́нскімі
М. вяшчу́нскім вяшчу́нскай вяшчу́нскім вяшчу́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вяшчу́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяшчу́нскі вяшчу́нская вяшчу́нскае вяшчу́нскія
Р. вяшчу́нскага вяшчу́нскай
вяшчу́нскае		 вяшчу́нскага вяшчу́нскіх
Д. вяшчу́нскаму вяшчу́нскай вяшчу́нскаму вяшчу́нскім
В. вяшчу́нскі (неадуш.)
вяшчу́нскага (адуш.)		 вяшчу́нскую вяшчу́нскае вяшчу́нскія (неадуш.)
вяшчу́нскіх (адуш.)
Т. вяшчу́нскім вяшчу́нскай
вяшчу́нскаю		 вяшчу́нскім вяшчу́нскімі
М. вяшчу́нскім вяшчу́нскай вяшчу́нскім вяшчу́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вяшчу́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вяшчу́нства
Р. вяшчу́нства
Д. вяшчу́нству
В. вяшчу́нства
Т. вяшчу́нствам
М. вяшчу́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.