Вяце́неўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вяце́неўка
Р. Вяце́неўкі
Д. Вяце́неўцы
В. Вяце́неўку
Т. Вяце́неўкай
Вяце́неўкаю
М. Вяце́неўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)