Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

вярце́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярчу́ся ве́рцімся
2-я ас. ве́рцішся ве́рціцеся
3-я ас. ве́рціцца ве́рцяцца
Прошлы час
м. вярце́ўся вярце́ліся
ж. вярце́лася
н. вярце́лася
Загадны лад
2-я ас. вярці́ся вярці́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́рцячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярце́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярчу́ ве́рцім
2-я ас. ве́рціш ве́рціце
3-я ас. ве́рціць ве́рцяць
Прошлы час
м. вярце́ў вярце́лі
ж. вярце́ла
н. вярце́ла
Загадны лад
2-я ас. вярці́ вярці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́рцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вярці́мы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярці́мы
Р. Вярці́м
Вярці́маў
Д. Вярці́мам
В. Вярці́мы
Т. Вярці́мамі
М. Вярці́мах

Вярці́нскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Вярці́нскія
Р. Вярці́нскіх
Д. Вярці́нскім
В. Вярці́нскія
Т. Вярці́нскімі
М. Вярці́нскіх

вярці́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярці́сты вярці́стая вярці́стае вярці́стыя
Р. вярці́стага вярці́стай
вярці́стае		 вярці́стага вярці́стых
Д. вярці́стаму вярці́стай вярці́стаму вярці́стым
В. вярці́сты (неадуш.)
вярці́стага (адуш.)		 вярці́стую вярці́стае вярці́стыя (неадуш.)
вярці́стых (адуш.)
Т. вярці́стым вярці́стай
вярці́стаю		 вярці́стым вярці́стымі
М. вярці́стым вярці́стай вярці́стым вярці́стых

Крыніцы: piskunou2012.

вярця́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярця́чка вярця́чкі
Р. вярця́чкі вярця́чак
Д. вярця́чцы вярця́чкам
В. вярця́чку вярця́чак
Т. вярця́чкай
вярця́чкаю		 вярця́чкамі
М. вярця́чцы вярця́чках

Крыніцы: piskunou2012.

вярча́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярча́льнік вярча́льнікі
Р. вярча́льніка вярча́льнікаў
Д. вярча́льніку вярча́льнікам
В. вярча́льнік вярча́льнікі
Т. вярча́льнікам вярча́льнікамі
М. вярча́льніку вярча́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

вярча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярча́льны вярча́льная вярча́льнае вярча́льныя
Р. вярча́льнага вярча́льнай
вярча́льнае		 вярча́льнага вярча́льных
Д. вярча́льнаму вярча́льнай вярча́льнаму вярча́льным
В. вярча́льны (неадуш.)
вярча́льнага (адуш.)		 вярча́льную вярча́льнае вярча́льныя (неадуш.)
вярча́льных (адуш.)
Т. вярча́льным вярча́льнай
вярча́льнаю		 вярча́льным вярча́льнымі
М. вярча́льным вярча́льнай вярча́льным вярча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вярчэ́нне
Р. вярчэ́ння
Д. вярчэ́нню
В. вярчэ́нне
Т. вярчэ́ннем
М. вярчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярша́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярша́ліна вярша́ліны
Р. вярша́ліны вярша́лін
Д. вярша́ліне вярша́лінам
В. вярша́ліну вярша́ліны
Т. вярша́лінай
вярша́лінаю		 вярша́лінамі
М. вярша́ліне вярша́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.