вянглі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вянглі́нны |
вянглі́нная |
вянглі́ннае |
вянглі́нныя |
| Р. |
вянглі́ннага |
вянглі́ннай вянглі́ннае |
вянглі́ннага |
вянглі́нных |
| Д. |
вянглі́ннаму |
вянглі́ннай |
вянглі́ннаму |
вянглі́нным |
| В. |
вянглі́нны |
вянглі́нную |
вянглі́ннае |
вянглі́нныя |
| Т. |
вянглі́нным |
вянглі́ннай вянглі́ннаю |
вянглі́нным |
вянглі́ннымі |
| М. |
вянглі́нным |
вянглі́ннай |
вянглі́нным |
вянглі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
вянгля́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вянгля́р |
вянгляры́ |
| Р. |
вянгляра́ |
вянгляро́ў |
| Д. |
вянгляру́ |
вянгляра́м |
| В. |
вянгляра́ |
вянгляро́ў |
| Т. |
вянгляро́м |
вянгляра́мі |
| М. |
вянгляру́ |
вянгляра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
вянгля́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вянгля́рня |
вянгля́рні |
| Р. |
вянгля́рні |
вянгля́рняў вянгля́рань |
| Д. |
вянгля́рні |
вянгля́рням |
| В. |
вянгля́рню |
вянгля́рні |
| Т. |
вянгля́рняй вянгля́рняю |
вянгля́рнямі |
| М. |
вянгля́рні |
вянгля́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Вяндзе́ж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вяндзе́ж |
| Р. |
Вендзяжа́ |
| Д. |
Вендзяжу́ |
| В. |
Вяндзе́ж |
| Т. |
Вендзяжо́м |
| М. |
Вендзяжы́ |
вяндлі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вяндлі́на |
| Р. |
вяндлі́ны |
| Д. |
вяндлі́не |
| В. |
вяндлі́ну |
| Т. |
вяндлі́най вяндлі́наю |
| М. |
вяндлі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вяндлі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вяндлі́нка |
| Р. |
вяндлі́нкі |
| Д. |
вяндлі́нцы |
| В. |
вяндлі́нку |
| Т. |
вяндлі́нкай вяндлі́нкаю |
| М. |
вяндлі́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вяндлі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вяндлі́нны |
вяндлі́нная |
вяндлі́ннае |
вяндлі́нныя |
| Р. |
вяндлі́ннага |
вяндлі́ннай вяндлі́ннае |
вяндлі́ннага |
вяндлі́нных |
| Д. |
вяндлі́ннаму |
вяндлі́ннай |
вяндлі́ннаму |
вяндлі́нным |
| В. |
вяндлі́нны (неадуш.) вяндлі́ннага (адуш.) |
вяндлі́нную |
вяндлі́ннае |
вяндлі́нныя (неадуш.) вяндлі́нных (адуш.) |
| Т. |
вяндлі́нным |
вяндлі́ннай вяндлі́ннаю |
вяндлі́нным |
вяндлі́ннымі |
| М. |
вяндлі́нным |
вяндлі́ннай |
вяндлі́нным |
вяндлі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вяндля́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вяндля́р |
вяндляры́ |
| Р. |
вяндляра́ |
вяндляро́ў |
| Д. |
вяндляру́ |
вяндляра́м |
| В. |
вяндляра́ |
вяндляро́ў |
| Т. |
вяндляро́м |
вяндляра́мі |
| М. |
вяндляру́ |
вяндляра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.