вялікагерма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вялікагерма́нскі вялікагерма́нская вялікагерма́нскае вялікагерма́нскія
Р. вялікагерма́нскага вялікагерма́нскай
вялікагерма́нскае		 вялікагерма́нскага вялікагерма́нскіх
Д. вялікагерма́нскаму вялікагерма́нскай вялікагерма́нскаму вялікагерма́нскім
В. вялікагерма́нскі (неадуш.)
вялікагерма́нскага (адуш.)		 вялікагерма́нскую вялікагерма́нскае вялікагерма́нскія (неадуш.)
вялікагерма́нскіх (адуш.)
Т. вялікагерма́нскім вялікагерма́нскай
вялікагерма́нскаю		 вялікагерма́нскім вялікагерма́нскімі
М. вялікагерма́нскім вялікагерма́нскай вялікагерма́нскім вялікагерма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)