Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
аеёікотуыюя

псеўдапатрыё́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. псеўдапатрыё́т псеўдапатрыё́ты
Р. псеўдапатрыё́та псеўдапатрыё́таў
Д. псеўдапатрыё́ту псеўдапатрыё́там
В. псеўдапатрыё́та псеўдапатрыё́таў
Т. псеўдапатрыё́там псеўдапатрыё́тамі
М. псеўдапатрыё́це псеўдапатрыё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

псеўдапатрыяты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. псеўдапатрыяты́зм
Р. псеўдапатрыяты́зму
Д. псеўдапатрыяты́зму
В. псеўдапатрыяты́зм
Т. псеўдапатрыяты́змам
М. псеўдапатрыяты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

псеўдапатрыяты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдапатрыяты́чны псеўдапатрыяты́чная псеўдапатрыяты́чнае псеўдапатрыяты́чныя
Р. псеўдапатрыяты́чнага псеўдапатрыяты́чнай
псеўдапатрыяты́чнае		 псеўдапатрыяты́чнага псеўдапатрыяты́чных
Д. псеўдапатрыяты́чнаму псеўдапатрыяты́чнай псеўдапатрыяты́чнаму псеўдапатрыяты́чным
В. псеўдапатрыяты́чны (неадуш.)
псеўдапатрыяты́чнага (адуш.)		 псеўдапатрыяты́чную псеўдапатрыяты́чнае псеўдапатрыяты́чныя (неадуш.)
псеўдапатрыяты́чных (адуш.)
Т. псеўдапатрыяты́чным псеўдапатрыяты́чнай
псеўдапатрыяты́чнаю		 псеўдапатрыяты́чным псеўдапатрыяты́чнымі
М. псеўдапатрыяты́чным псеўдапатрыяты́чнай псеўдапатрыяты́чным псеўдапатрыяты́чных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

псеўдапаэ́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. псеўдапаэ́зія
Р. псеўдапаэ́зіі
Д. псеўдапаэ́зіі
В. псеўдапаэ́зію
Т. псеўдапаэ́зіяй
псеўдапаэ́зіяю
М. псеўдапаэ́зіі

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдаперы́птар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. псеўдаперы́птар псеўдаперы́птары
Р. псеўдаперы́птара псеўдаперы́птараў
Д. псеўдаперы́птару псеўдаперы́птарам
В. псеўдаперы́птар псеўдаперы́птары
Т. псеўдаперы́птарам псеўдаперы́птарамі
М. псеўдаперы́птары псеўдаперы́птарах

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдаперыяды́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдаперыяды́чны псеўдаперыяды́чная псеўдаперыяды́чнае псеўдаперыяды́чныя
Р. псеўдаперыяды́чнага псеўдаперыяды́чнай
псеўдаперыяды́чнае		 псеўдаперыяды́чнага псеўдаперыяды́чных
Д. псеўдаперыяды́чнаму псеўдаперыяды́чнай псеўдаперыяды́чнаму псеўдаперыяды́чным
В. псеўдаперыяды́чны (неадуш.)
псеўдаперыяды́чнага (адуш.)		 псеўдаперыяды́чную псеўдаперыяды́чнае псеўдаперыяды́чныя (неадуш.)
псеўдаперыяды́чных (адуш.)
Т. псеўдаперыяды́чным псеўдаперыяды́чнай
псеўдаперыяды́чнаю		 псеўдаперыяды́чным псеўдаперыяды́чнымі
М. псеўдаперыяды́чным псеўдаперыяды́чнай псеўдаперыяды́чным псеўдаперыяды́чных

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдапо́дыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. псеўдапо́дыя псеўдапо́дыі
Р. псеўдапо́дыі псеўдапо́дый
Д. псеўдапо́дыі псеўдапо́дыям
В. псеўдапо́дыю псеўдапо́дыі
Т. псеўдапо́дыяй
псеўдапо́дыяю		 псеўдапо́дыямі
М. псеўдапо́дыі псеўдапо́дыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

псеўдапрабле́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. псеўдапрабле́ма псеўдапрабле́мы
Р. псеўдапрабле́мы псеўдапрабле́м
Д. псеўдапрабле́ме псеўдапрабле́мам
В. псеўдапрабле́му псеўдапрабле́мы
Т. псеўдапрабле́май
псеўдапрабле́маю		 псеўдапрабле́мамі
М. псеўдапрабле́ме псеўдапрабле́мах

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдапрапаве́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. псеўдапрапаве́днік псеўдапрапаве́днікі
Р. псеўдапрапаве́дніка псеўдапрапаве́днікаў
Д. псеўдапрапаве́дніку псеўдапрапаве́днікам
В. псеўдапрапаве́дніка псеўдапрапаве́днікаў
Т. псеўдапрапаве́днікам псеўдапрапаве́днікамі
М. псеўдапрапаве́дніку псеўдапрапаве́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдапру́гкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. псеўдапру́гкасць
Р. псеўдапру́гкасці
Д. псеўдапру́гкасці
В. псеўдапру́гкасць
Т. псеўдапру́гкасцю
М. псеўдапру́гкасці

Крыніцы: piskunou2012.