вы́шчаміцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шчамлюся | вы́шчамімся | |
| вы́шчамішся | вы́шчаміцеся | |
| вы́шчаміцца | вы́шчамяцца | |
| Прошлы час | ||
| вы́шчаміўся | вы́шчаміліся | |
| вы́шчамілася | ||
| вы́шчамілася | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шчаміся | вы́шчаміцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шчаміўшыся | ||
Крыніцы:
вы́шчаміць
‘выцесніць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шчамлю | вы́шчамім | |
| вы́шчаміш | вы́шчаміце | |
| вы́шчаміць | вы́шчамяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шчаміў | вы́шчамілі | |
| вы́шчаміла | ||
| вы́шчаміла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шчамі | вы́шчаміце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шчаміўшы | ||
Крыніцы:
вы́шчапіць
‘аддзяліць па слаях што-небудзь (лучыну і пад.); разламаць, разбіць што-небудзь на кавалкі, часткі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шчаплю | вы́шчапім | |
| вы́шчапіш | вы́шчапіце | |
| вы́шчапіць | вы́шчапяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шчапіў | вы́шчапілі | |
| вы́шчапіла | ||
| вы́шчапіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шчапі | вы́шчапіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шчапіўшы | ||
Крыніцы:
вышчапле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вышчапле́нне | |
| вышчапле́ння | |
| вышчапле́нню | |
| вышчапле́нне | |
| вышчапле́ннем | |
| вышчапле́нні |
Крыніцы:
вышчапля́ць
‘аддзяляць па слаях што-небудзь (лучыну і пад.); разломваць, разбіваць што-небудзь на кавалкі, часткі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вышчапля́ю | вышчапля́ем | |
| вышчапля́еш | вышчапля́еце | |
| вышчапля́е | вышчапля́юць | |
| Прошлы час | ||
| вышчапля́ў | вышчапля́лі | |
| вышчапля́ла | ||
| вышчапля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вышчапля́й | вышчапля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вышчапля́ючы | ||
Крыніцы:
вы́шчар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́шчар | |
| вы́шчару | |
| вы́шчару | |
| вы́шчар | |
| вы́шчарам | |
| вы́шчары |
Крыніцы:
вы́шчарабка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́шчарабка | вы́шчарабкі | |
| вы́шчарабкі | вы́шчарабак | |
| вы́шчарабцы | вы́шчарабкам | |
| вы́шчарабку | вы́шчарабкі | |
| вы́шчарабкай вы́шчарабкаю |
вы́шчарабкамі | |
| вы́шчарабцы | вы́шчарабках |
Крыніцы:
вышчара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вышчара́нне | |
| вышчара́ння | |
| вышчара́нню | |
| вышчара́нне | |
| вышчара́ннем | |
| вышчара́нні |
Крыніцы:
вы́шчараны
прыметнік, адносны
| вы́шчараны | вы́шчараная | вы́шчаранае | вы́шчараныя | |
| вы́шчаранага | вы́шчаранай вы́шчаранае |
вы́шчаранага | вы́шчараных | |
| вы́шчаранаму | вы́шчаранай | вы́шчаранаму | вы́шчараным | |
| вы́шчараны ( вы́шчаранага ( |
вы́шчараную | вы́шчаранае | вы́шчараныя ( вы́шчараных ( |
|
| вы́шчараным | вы́шчаранай вы́шчаранаю |
вы́шчараным | вы́шчаранымі | |
| вы́шчараным | вы́шчаранай | вы́шчараным | вы́шчараных | |
Крыніцы:
вы́шчараны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| вы́шчараны | вы́шчараная | вы́шчаранае | вы́шчараныя | |
| вы́шчаранага | вы́шчаранай вы́шчаранае |
вы́шчаранага | вы́шчараных | |
| вы́шчаранаму | вы́шчаранай | вы́шчаранаму | вы́шчараным | |
| вы́шчараны ( вы́шчаранага ( |
вы́шчараную | вы́шчаранае | вы́шчараныя ( вы́шчараных ( |
|
| вы́шчараным | вы́шчаранай вы́шчаранаю |
вы́шчараным | вы́шчаранымі | |
| вы́шчараным | вы́шчаранай | вы́шчараным | вы́шчараных | |
Кароткая форма: вы́шчарана.
Крыніцы: