вы́шугнуць
‘рынуцца куды-небудзь; выліць, высыпаць, патраціць што-небудзь; прагнаць каго-небудзь, што-небудзь; зрабіць што-небудзь у хуткім тэмпе’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шугну | вы́шугнем | |
| вы́шугнеш | вы́шугнеце | |
| вы́шугне | вы́шугнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шугнуў | вы́шугнулі | |
| вы́шугнула | ||
| вы́шугнула | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шугні | вы́шугніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шугнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)