Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

цу́глевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цу́глевы цу́глевая цу́глевае цу́глевыя
Р. цу́глевага цу́глевай
цу́глевае
цу́глевага цу́глевых
Д. цу́глеваму цу́глевай цу́глеваму цу́глевым
В. цу́глевы (неадуш.)
цу́глевага (адуш.)
цу́глевую цу́глевае цу́глевыя (неадуш.)
цу́глевых (адуш.)
Т. цу́глевым цу́глевай
цу́глеваю
цу́глевым цу́глевымі
М. цу́глевым цу́глевай цу́глевым цу́глевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́глі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. цу́глі
Р. цу́гляў
Д. цу́глям
В. цу́глі
Т. цу́глямі
М. цу́глях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цугля́ць

‘класці ў рот каню цуглі, кілзаць каня’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цугля́ю цугля́ем
2-я ас. цугля́еш цугля́еце
3-я ас. цугля́е цугля́юць
Прошлы час
м. цугля́ў цугля́лі
ж. цугля́ла
н. цугля́ла
Загадны лад
2-я ас. цугля́й цугля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цугля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

цуго́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цуго́лка цуго́лкі
Р. цуго́лкі цуго́лак
Д. цуго́лцы цуго́лкам
В. цуго́лку цуго́лкі
Т. цуго́лкай
цуго́лкаю
цуго́лкамі
М. цуго́лцы цуго́лках

Крыніцы: piskunou2012.

цугтрамбо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цугтрамбо́н цугтрамбо́ны
Р. цугтрамбо́на цугтрамбо́наў
Д. цугтрамбо́ну цугтрамбо́нам
В. цугтрамбо́н цугтрамбо́ны
Т. цугтрамбо́нам цугтрамбо́намі
М. цугтрамбо́не цугтрамбо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

цугу́ндар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цугу́ндар
В. цугу́ндар

Крыніцы: krapivabr2012.

цугцва́нг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цугцва́нг
Р. цугцва́нгу
Д. цугцва́нгу
В. цугцва́нг
Т. цугцва́нгам
М. цугцва́нгу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цу́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цу́д цу́ды
Р. цу́ду цу́даў
Д. цу́ду цу́дам
В. цу́д цу́ды
Т. цу́дам цу́дамі
М. цу́дзе цу́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да цу́ды
Р. цу́да цу́даў
Д. цу́ду цу́дам
В. цу́да цу́ды
Т. цу́дам цу́дамі
М. цу́дзе цу́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

цудадзе́іць

‘ствараць цуды’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цудадзе́ю цудадзе́ім
2-я ас. цудадзе́іш цудадзе́іце
3-я ас. цудадзе́іць цудадзе́яць
Прошлы час
м. цудадзе́іў цудадзе́ілі
ж. цудадзе́іла
н. цудадзе́іла
Загадны лад
2-я ас. цудадзе́й цудадзе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цудадзе́ячы

Крыніцы: piskunou2012.