Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рэмінгто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

рэмінісцэ́нтны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмінісцэ́нтны	рэмінісцэ́нтная	рэмінісцэ́нтнае	рэмінісцэ́нтныя
Р.	рэмінісцэ́нтнага	рэмінісцэ́нтнай рэмінісцэ́нтнае	рэмінісцэ́нтнага	рэмінісцэ́нтных
Д.	рэмінісцэ́нтнаму	рэмінісцэ́нтнай	рэмінісцэ́нтнаму	рэмінісцэ́нтным
В.	рэмінісцэ́нтны (неадуш.) рэмінісцэ́нтнага (адуш.)	рэмінісцэ́нтную	рэмінісцэ́нтнае	рэмінісцэ́нтныя (неадуш.) рэмінісцэ́нтных (адуш.)
Т.	рэмінісцэ́нтным	рэмінісцэ́нтнай рэмінісцэ́нтнаю	рэмінісцэ́нтным	рэмінісцэ́нтнымі
М.	рэмінісцэ́нтным	рэмінісцэ́нтнай	рэмінісцэ́нтным	рэмінісцэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

рэмінісцэ́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	рэмінісцэ́нцыя	рэмінісцэ́нцыі
Р.	рэмінісцэ́нцыі	рэмінісцэ́нцый
Д.	рэмінісцэ́нцыі	рэмінісцэ́нцыям
В.	рэмінісцэ́нцыю	рэмінісцэ́нцыі
Т.	рэмінісцэ́нцыяй рэмінісцэ́нцыяю	рэмінісцэ́нцыямі
М.	рэмінісцэ́нцыі	рэмінісцэ́нцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэмісі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмісі́йны	рэмісі́йная	рэмісі́йнае	рэмісі́йныя
Р.	рэмісі́йнага	рэмісі́йнай рэмісі́йнае	рэмісі́йнага	рэмісі́йных
Д.	рэмісі́йнаму	рэмісі́йнай	рэмісі́йнаму	рэмісі́йным
В.	рэмісі́йны (неадуш.) рэмісі́йнага (адуш.)	рэмісі́йную	рэмісі́йнае	рэмісі́йныя (неадуш.) рэмісі́йных (адуш.)
Т.	рэмісі́йным	рэмісі́йнай рэмісі́йнаю	рэмісі́йным	рэмісі́йнымі
М.	рэмісі́йным	рэмісі́йнай	рэмісі́йным	рэмісі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

рэмі́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рэмітава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

рэмітава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмітава́ны	рэмітава́ная	рэмітава́нае	рэмітава́ныя
Р.	рэмітава́нага	рэмітава́най рэмітава́нае	рэмітава́нага	рэмітава́ных
Д.	рэмітава́наму	рэмітава́най	рэмітава́наму	рэмітава́ным
В.	рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.)	рэмітава́ную	рэмітава́нае	рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.)
Т.	рэмітава́ным	рэмітава́най рэмітава́наю	рэмітава́ным	рэмітава́нымі
М.	рэмітава́ным	рэмітава́най	рэмітава́ным	рэмітава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэмітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмітава́ны	рэмітава́ная	рэмітава́нае	рэмітава́ныя
Р.	рэмітава́нага	рэмітава́най рэмітава́нае	рэмітава́нага	рэмітава́ных
Д.	рэмітава́наму	рэмітава́най	рэмітава́наму	рэмітава́ным
В.	рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.)	рэмітава́ную	рэмітава́нае	рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.)
Т.	рэмітава́ным	рэмітава́най рэмітава́наю	рэмітава́ным	рэмітава́нымі
М.	рэмітава́ным	рэмітава́най	рэмітава́ным	рэмітава́ных

Кароткая форма: рэмітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэмітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рэмітава́ны	рэмітава́ная	рэмітава́нае	рэмітава́ныя
Р.	рэмітава́нага	рэмітава́най рэмітава́нае	рэмітава́нага	рэмітава́ных
Д.	рэмітава́наму	рэмітава́най	рэмітава́наму	рэмітава́ным
В.	рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.)	рэмітава́ную	рэмітава́нае	рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.)
Т.	рэмітава́ным	рэмітава́най рэмітава́наю	рэмітава́ным	рэмітава́нымі
М.	рэмітава́ным	рэмітава́най	рэмітава́ным	рэмітава́ных

Кароткая форма: рэмітава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэмітава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum