Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

жу́хаць

‘рэзка кідаць што-небудзь, моцна ўдараць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жу́хаю жу́хаем
2-я ас. жу́хаеш жу́хаеце
3-я ас. жу́хае жу́хаюць
Прошлы час
м. жу́хаў жу́халі
ж. жу́хала
н. жу́хала
Загадны лад
2-я ас. жу́хай жу́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

жу́хла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жу́хла - -

жу́хласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. жу́хласць
Р. жу́хласці
Д. жу́хласці
В. жу́хласць
Т. жу́хласцю
М. жу́хласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жу́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жу́хлы жу́хлая жу́хлае жу́хлыя
Р. жу́хлага жу́хлай
жу́хлае
жу́хлага жу́хлых
Д. жу́хламу жу́хлай жу́хламу жу́хлым
В. жу́хлы (неадуш.)
жу́хлага (адуш.)
жу́хлую жу́хлае жу́хлыя (неадуш.)
жу́хлых (адуш.)
Т. жу́хлым жу́хлай
жу́хлаю
жу́хлым жу́хлымі
М. жу́хлым жу́хлай жу́хлым жу́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жу́хнуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жу́хне жу́хнуць
Прошлы час
м. жу́хнуў жу́хнулі
ж. жу́хнула
н. жу́хнула
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́хнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Жу́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Жу́ціна
Р. Жу́ціна
Д. Жу́ціну
В. Жу́ціна
Т. Жу́цінам
М. Жу́ціне

Жучкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жучкі́
Р. Жучко́ў
Д. Жучка́м
В. Жучкі́
Т. Жучка́мі
М. Жучка́х

жучо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жучо́к жучкі́
Р. жучка́ жучко́ў
Д. жучку́ жучка́м
В. жучка́ жучко́ў
Т. жучко́м жучка́мі
М. жучку́ жучка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жучо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жучо́к жучкі́
Р. жучка́ жучко́ў
Д. жучку́ жучка́м
В. жучо́к жучкі́
Т. жучко́м жучка́мі
М. жучку́ жучка́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жу́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жу́чуся жу́чымся
2-я ас. жу́чышся жу́чыцеся
3-я ас. жу́чыцца жу́чацца
Прошлы час
м. жу́чыўся жу́чыліся
ж. жу́чылася
н. жу́чылася
Загадны лад
2-я ас. жу́чся жу́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.