жу́хаць
‘рэзка кідаць што-небудзь, моцна ўдараць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жу́хаю |
жу́хаем |
| 2-я ас. |
жу́хаеш |
жу́хаеце |
| 3-я ас. |
жу́хае |
жу́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
жу́хаў |
жу́халі |
| ж. |
жу́хала |
| н. |
жу́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жу́хай |
жу́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жу́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жу́хла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| жу́хла |
- |
- |
жу́хласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жу́хласць |
| Р. |
жу́хласці |
| Д. |
жу́хласці |
| В. |
жу́хласць |
| Т. |
жу́хласцю |
| М. |
жу́хласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жу́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жу́хлы |
жу́хлая |
жу́хлае |
жу́хлыя |
| Р. |
жу́хлага |
жу́хлай жу́хлае |
жу́хлага |
жу́хлых |
| Д. |
жу́хламу |
жу́хлай |
жу́хламу |
жу́хлым |
| В. |
жу́хлы (неадуш.) жу́хлага (адуш.) |
жу́хлую |
жу́хлае |
жу́хлыя (неадуш.) жу́хлых (адуш.) |
| Т. |
жу́хлым |
жу́хлай жу́хлаю |
жу́хлым |
жу́хлымі |
| М. |
жу́хлым |
жу́хлай |
жу́хлым |
жу́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жу́хнуць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
жу́хне |
жу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
жу́хнуў |
жу́хнулі |
| ж. |
жу́хнула |
| н. |
жу́хнула |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жу́хнучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Жу́ціна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жу́ціна |
| Р. |
Жу́ціна |
| Д. |
Жу́ціну |
| В. |
Жу́ціна |
| Т. |
Жу́цінам |
| М. |
Жу́ціне |
Жучкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Жучкі́ |
| Р. |
Жучко́ў |
| Д. |
Жучка́м |
| В. |
Жучкі́ |
| Т. |
Жучка́мі |
| М. |
Жучка́х |
жучо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жучо́к |
жучкі́ |
| Р. |
жучка́ |
жучко́ў |
| Д. |
жучку́ |
жучка́м |
| В. |
жучка́ |
жучко́ў |
| Т. |
жучко́м |
жучка́мі |
| М. |
жучку́ |
жучка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жучо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жучо́к |
жучкі́ |
| Р. |
жучка́ |
жучко́ў |
| Д. |
жучку́ |
жучка́м |
| В. |
жучо́к |
жучкі́ |
| Т. |
жучко́м |
жучка́мі |
| М. |
жучку́ |
жучка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жу́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жу́чуся |
жу́чымся |
| 2-я ас. |
жу́чышся |
жу́чыцеся |
| 3-я ас. |
жу́чыцца |
жу́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
жу́чыўся |
жу́чыліся |
| ж. |
жу́чылася |
| н. |
жу́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жу́чся |
жу́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жу́чачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.