жу́хаць
‘рэзка кідаць што-небудзь, моцна ўдараць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| жу́хаю | жу́хаем | |
| жу́хаеш | жу́хаеце | |
| жу́хае | жу́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| жу́хаў | жу́халі | |
| жу́хала | ||
| жу́хала | ||
| Загадны лад | ||
| жу́хай | жу́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жу́хаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)