Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ

журэ́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. журэ́нька
Р. журэ́нькі
Д. журэ́ньцы
В. журэ́ньку
Т. журэ́нькай
журэ́нькаю
М. журэ́ньцы

Крыніцы: piskunou2012.

журэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. журы́ць жура́ць
Прошлы час
м. журэ́ў журэ́лі
ж. журэ́ла
н. журэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час журучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Жусі́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жусі́ны
Р. Жусі́н
Жусі́наў
Д. Жусі́нам
В. Жусі́ны
Т. Жусі́намі
М. Жусі́нах

жу́тла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
жу́тла - -

Крыніцы: piskunou2012.

жу́тлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жу́тлы жу́тлая жу́тлае жу́тлыя
Р. жу́тлага жу́тлай
жу́тлае		 жу́тлага жу́тлых
Д. жу́тламу жу́тлай жу́тламу жу́тлым
В. жу́тлы (неадуш.)
жу́тлага (адуш.)		 жу́тлую жу́тлае жу́тлыя (неадуш.)
жу́тлых (адуш.)
Т. жу́тлым жу́тлай
жу́тлаю		 жу́тлым жу́тлымі
М. жу́тлым жу́тлай жу́тлым жу́тлых

Крыніцы: piskunou2012.

жу́хавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жу́хавіцкі жу́хавіцкая жу́хавіцкае жу́хавіцкія
Р. жу́хавіцкага жу́хавіцкай
жу́хавіцкае		 жу́хавіцкага жу́хавіцкіх
Д. жу́хавіцкаму жу́хавіцкай жу́хавіцкаму жу́хавіцкім
В. жу́хавіцкі (неадуш.)
жу́хавіцкага (адуш.)		 жу́хавіцкую жу́хавіцкае жу́хавіцкія (неадуш.)
жу́хавіцкіх (адуш.)
Т. жу́хавіцкім жу́хавіцкай
жу́хавіцкаю		 жу́хавіцкім жу́хавіцкімі
М. жу́хавіцкім жу́хавіцкай жу́хавіцкім жу́хавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

жу́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жу́ханне
Р. жу́хання
Д. жу́ханню
В. жу́ханне
Т. жу́ханнем
М. жу́ханні

Крыніцы: piskunou2012.

жухану́ць

‘рэзка кіднуць што-небудзь, моцна ўдарыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. жухану́ жуханё́м
2-я ас. жухане́ш жуханяце́
3-я ас. жухане́ жухану́ць
Прошлы час
м. жухану́ў жухану́лі
ж. жухану́ла
н. жухану́ла
Загадны лад
2-я ас. жухані́ жухані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час жухану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Жухаўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жухаўцы́
Р. Жухаўцо́ў
Д. Жухаўца́м
В. Жухаўцы́
Т. Жухаўца́мі
М. Жухаўца́х

жухаце́ць

‘гарэць, свяціць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жухаці́ць жухаця́ць
Прошлы час
м. жухаце́ў жухаце́лі
ж. жухаце́ла
н. жухаце́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час жухо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.